Hayatın tek manasının doğmak, büyümek, genç olmak, olgunlaşmak ve yaşlanmak olduğuna inananlara sırf acınabilir. Bu türlü düşünen insanların ne ümidi ne de esaslı bir vizyonları vardır. Onlara nazaran ömür anlamsızdır.
Bu çeşit fikir ve inançlar şahıslara düş kırıklıkları, ilerleyememe, şüphecilik ve ümitsizlik hislerini birlikte getirir ve münasebetiyle sonuçta kişiyi her türlü ömürde başarısızlık, ruhsal ve zihin bozukluklarına sürükler.
Oğlunuz ya da kızınız kadar süratli yürüyemiyor ya da yüzemiyor sanız yahut vücudunuzun hareketleri yavaşladıysa şunu hatırlayın; ömür her vakit yeni bir kılığa bürünür. Yaşlanmanın kendine mahsus bir ihtişamı hoşluğu ve yalnızca ona ilişkin bir bilgeliği vardır. Huzur, sevgi, sevinç, hoşluk, memnunluk, bilgelik, âlâ niyet ve anlayış asla yaşlanmayacak ve ölmeyecek niteliklerdir.
Karakteriniz, zihinsel özellikleriniz ve inancınız bozulabilecek şeyler değildir.
Bilinçaltınız asla yaşlanmaz. Orada vakit, ya da yaş kavramları yoktur, o sonsuzdur. Hiç doğmamış ve hiç ölmeyecek olan Kozmik Şuurun bir kesimidir.
Yapılan bilimsel çalışmalar, bedende dejenerasyona yol açan bozuklukların sebebinin sadece ilerleyen yıllar olmadığını, sırf geçen vaktin değil, vakit dehşetinin vücudumuzu yaşlandıran ziyanlı tesirler verdiğini ve vakitle ilgili ruhsal kaygıların erken yaşlanmayı belirleyici derecede etkilediği görülmüştür.
Klinik gözlemlerimde bilhassa altmışlı yetmişli yıllardan sonra konuştuğum bireylerde birçoklarının artık hiçbir şeye yaramadıklarını, kimsenin onları istemediklerini söylediklerine şahit oldum. Hakim olan niyet ve hayat ideolojileri; ‘Doğarız, büyürüz ve yaşlanırız, hem de bir hiç için, işte son bu’.
İşte insanların yaşadıkları bu hiçlik ve değersizlik dolu niyet ve fikir kalıpları, hastalıklarının en önemli nedenidir.Aslında onlar fikir ömründe yaşlanmış ve şuur altları onlara, sonuçta fikir alışkanlıkları doğrultusunda bir ömür kurdurmuştur.
Maalesef, çoğunluk insanların niyet hali bu mutsuz şahıslar üzeredir.
‘Yaşlanma’ denilen tabirden ödleri kopar, meğer bunun asıl manası onların ömürden korkmalarıdır.
Fakat, ömür sonsuzdur.
Yaşlanma yılların uçup gitmesi değil, bilgeliğin şafağının sökmesidir.
Bir çok filozof ve bilim insanı en bedelli yapıtlarını altmış beş ile doksan yaşları aralığında yazmışlardır.
Bilgelik, bilinçaltınızdaki spiritüel güçlerin farkına varmanız ve bu güçleri dolu ve memnun bir hayat için nasıl kullanacağınızı bilmenizdir. Altmış beş, yetmiş beş ya da seksen yaşın manası sizin için de diğerleri için eş manalı sonları ima eder, bunları başınızdan atın.
Bu yaşlar mükemmel, bereketli, etkin ve son derece üretken bir hayat tertibinin başlangıcı olabilir, hem de daha evvel yaşadıklarınızdan çok daha uygununu yaşayabilirsiniz.
Bilim insanı çıplak gözle elektronları göremez, fakat bunu bilimsel bir gerçek olarak kabul eder, zira deneysel göstergelere bütünüyle uyan tek geçerli sonuç budur. Ömrü göremeyiz.Ama onun canlı olduğunu biliriz. Ömür var olan bir şeydir ve bizler onun hoşluğunu ve ihtişamını dışa vurmak için buradayız.
Şunu unutmayın insan düşündüğü kadar güçlü ve inandığı kadar pahalıdır.
Pekala ne yapmalıyız?
Asla işinizi bırakıp: ‘Emekliye ayrılıyorum, yaşlandım, yoruldum, ben artık bittim’ demeyin.Böyle yaparsanız paslanır, vefata masraf ve dediğiniz üzere bitersiniz. Kimi beşerler otuz yaşında ihtiyardır, kimileri da seksenlerinde bile genç kalırlar.
Zihninizin asla emekliye ayrılmadığından emin olun. Altmış beş, yetmiş yaşında emekliye ayrılan çok beşerler tanıdım. Büyük bir kısmı çabucak çökmeye başlar, üç beş yıl sonunda da ölürler. Aşikâr ki hayatlarının sonuna geldiklerini düşünmüşlerdir.
Emekliliği yeni bir macera, yeni bir gayret, yeni bir yol ve uzun bir düşün gerçekleştirilmesi için uygun bir fırsat olarak düşünün ve o denli davranın.
Bir insanın, ‘Emekli olmuş bir beşerim ben, ne yapabilirim ki?’ demesi kadar insanın içini karartan bir soru olamaz. Aslında bu kişi şunu demek istiyor: ‘Zihinsel ve fizikî olarak ölüyüm. Zihnim iflas etti, bende bir fikir kalmadı’.
Tüm bunlar yanılgılı ve yanlış kanılardır. Asıl gerçek doksan yaşındayken, altmış yaşınıza kıyasla daha fazlasını yapabileceğinizdir. Zira her geçen gün hayatı daha düzgün anlıyor, daha bilge bir insan oluyorsunuz.
‘Ben yaşlandım’ demek yerine, ‘Artık bu kainatta ben de bilge bir kişiyim’ deyin.
Kurumların, gazetelerin ya da istatistiklerin karşınıza yaşlılık, çöküş yılları, düşkünlük, bunaklık ve işe yaramaz olmakla ilgili imgeler çıkarmasına müsaade vermeyin. Bunlara inanmayın, zira hepsi palavradır. Bu türlü bir propaganda sizi hipnotize etmesin.
Mevti değil, ömrü olumlayın. Kendi kendinizle ilgili memnun, ışıl ışıl, başarılı, sakin ve güçlü olduğunuzu içeren bir görüş edinin.
Kırk yaşında olduğu için iş yeri sahiplerinin kapıyı yüzüne çarptıklarını anlatan birçok bayan ve erkekle görüştüm. Patronların işe alınmak için talepler daha çok gençler üzerinde ağırlaşıyor, yani yeni bir işe alınmak, değerlendirmeye alınmak için otuz yaşın altında olmalısınız. Bunun altında yatan gerçek, son derece sığ bir mantık ve yanlış bir niyettir.Oysa patron şapkasını önüne koyup biraz düşünse, o insanların kır saçlarını satmaya çalışmadıklarını; ömür piyasasında yıllar uzunluğu toplamış oldukları yeteneklerini, tecrübelerini ve bilgilerini paylaşmaya istekli beşerler olarak oraya geldiklerini anlayabilirler.
Yaşlanmak, hayatın gerçeklerine herkesten daha yüksekte bulunan bir noktadan, daha farklı bakmak ve görmektir. Yaşlılık, periyodunun memnunlukları gençlik dönemininkilerden çok daha büyüktür.
Düşündüğünüz yaştasınız.
Düşündüğünüz kadar kıymetli bir insansınız.
Düşündüğünüz kadar güçlü bir insansınız ve hissettiğiniz yaştasınız.
Ruhun meyvesi sevgi, sevinç, huzur, sabır, nezaket, güzellik, inanç ve ılımlılıktır. Bunlara hiçbir yasa karşı çıkamaz.
Sizler hiçbir son tanımayan Sınırsız Ömrün çocuklarısınız. Ebediyen kızları ve oğullarısınız.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0