Uyusun da büyüsün .. Ama nasıl?

UYUSUN DA BÜYÜSÜN! Bebeklerini büyütürken, aileleri en fazla düşünceye sokan mevzuların başında “düzenli uyku alışkanlığının oturtulamaması …

UYUSUN DA BÜYÜSÜN!

Bebeklerini büyütürken, aileleri en fazla düşünceye sokan mevzuların başında “düzenli uyku alışkanlığının oturtulamaması” yer alır. Lisanımıza yerleşen “Bebekler üzere uyumak” tabirine rağmen, bebeklerin derin ve kesintisiz bir gece uykusu yaşamaları anne babalar için birden fazla vakit hayalden öteye geçmez.

Saat 22.00’de en derin uykusunda olmalı!

Çocukların uykuya olan gereksinimleri ve uyku müddetleri büyüme devirlerine nazaran değişir. Yenidoğan, en fazla uyku muhtaçlığı olan devirdir. Yenidoğanın uykusu 18-20 saate kadar ulaşabilir. Büyüdükçe algısı açılan çocuğun, uyku mühleti de kısalacaktır. Büyüme hormonu saat 22.00 civarında, derin uykuda iken en yüksek seviyelere ulaşır. Bu nedenle çocuk hangi yaşta olursa olsun, bu saatlerde derin uykuda olmalıdır.

Çocuklar sistemi sever

Çocukta nizamlı uyku, tertipli beslenmeyle direkt alakalıdır. Günlük nizamının oluşturulduğu bebeklerin uyku saatleri de o denli olacaktır. Bu nizamı sağlamak ise, anne babaların elindedir. Bebeğin yahut küçük yaştaki çocuğun nizama alıştırılma evresinde, ailelerin otoriter ve dengeli davranmaları bu süreci kolaylaştıracaktır. Sağlıklı bir çocuğun akşamları en geç 20.00 ya da 20.30’da yatakta olması gerekir. Her ne kadar aileler, çocuğun uykusu geldiğinde zaten yatacağını düşünse de, gerçek bunun tam zıddını göstermektedir. Uykusu gelen çocuk daha da hareketlenir, bu halde kendi uykusunu kaçırır. Bu kısır döngü çocukta huzursuzluğa neden olur. Meğer aşikâr bir beslenme ve uyku nizamına sahip olan çocuk huzurlu ve memnundur. Bu nedenle, ailelerin kendi özel ömürlerinden fedakârlıklarda bulunup, çocuk için uygun beslenme ve uyku nizamına nazaran hareket etmeleri hakikat olacaktır.

Kendi kendine uykuya dalmasına müsaade verin!

Çocuklar uyurken değil, şimdi uyumak üzereyken yatağa yatırılmalıdır. Çocuğu yatağına yatıran anne, çocuğunu kendi haline bırakmalı, kendi kendine uykuya dalmasına müsaade vermelidir. Yapılan birçok bilimsel çalışma, “çocuğa kendi kendine uyumayı öğretmek” gerektiğini savunur. Öte yandan, uykusu gelen çocuk, tıpkı yetişkinlerin kendileri için sağladıkları şartlar üzere (Işığı kapamak, yatağa yatmak, yorganı örtmek) uyumak için muhakkak kaidelerin sağlanmasına muhtaçlık duyar. Şayet çocuk sallanarak, emzirilerek, biberonla mama verilerek uyumaya alıştırılırsa, gece uykusu bölündüğünde, tekrar birebir şartların sağlanmasını istemesi doğaldır. Lakin, kendi halinde yatağında uyumaya alıştırılan çocuk, gece uyandığında, her hangi bir müdahale olmaksızın, kendi kendine yine uykuya dalabilecektir. Hasebiyle, şayet çocuğun bir sıhhat sorunu yok ise, yatağına yatırıldığında ağlasa bile kucağa alınmamalı yahut sakinleştirilip tekrar uyuması için yatağa bırakılmalıdır.

Uyku rutini çok değerli

Çocuk birinci aylardan itibaren, kendisine uykuyu anımsatacak muhakkak ritüellerin uygulanmasına alıştırılmalıdır (sıcak bir banyo, pijamalarının giydirilmesi, yalnızca yatakta duran bir oyuncağının kucağına verilmesi, loş ışıkta birebir ninninin söylenmesi). Her akşam bu ritüelin tekrarlanması çocuğun bedenine uyku saatinin geldiğini anlatır.

Uykuya 1 saat kala beslenme kesilmeli

Bilhassa mama ile beslenen bebeklerde, yaklaşık 10. aydan sonra gece beslenmesi önerilmemektedir. Anne sütü ile beslenen bebekler, gece çok olmamak koşuluyla beslenebilir. Aksi halde, gece beslenmeleri, çocuklarda sık uyanmanın ötesinde, reflü, üst teneffüs yolları yahut orta kulak enfeksiyonları üzere problemlere neden olmakta ve sabah kahvaltılarında iştahı azaltmaktadır. 1 yaşını geçen çocuklarda, uyku saatine 1 saat kala, beslenme kesilmelidir. Verilecek bu son öğün için ise tahıllı mamaların tercih edilmesi çocuğun gece uzunluğu tok kalmasını sağlayacak,sindirim sisteminin çalışmasını kolaylaştıracak ve rahat bir uyku için metabolizmasına yardımcı olacaktır.

Her şeye karşın uyumuyorsa…

Sağlıklı bebekler ve çocuklarda, uyku nizamını sağlamak ailenin elindedir. Aile, çocuğa sistemli uyku için nizamlı bir hayat imkânı sağlar ve şuurlu uyku alışkanlıkları kazandırırsa, en yaramaz ve kelam dinlemeyen çocuk bile bir mühlet direnip, sonrasında bu nizama alışacaktır. Şayet çocuk her şeye karşın uyumuyor ve şiddetli biçimde ağlıyorsa, bu durum bir hastalığın belirtisi olabilir. Çocuğun bir sıhhat sorunu olup olmadığından emin olmak için uzman yardımı almak yararlı olacaktır.

Bu yararlı oldu mu??

0 / 0

Bir yanıt yazın 0

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Required fields are marked *