Şımarıklık büsbütün anne-baba tavırları ile ilgilidir ve anne-babanın tutarsız yaklaşımlarından ileri gelir.Çocukların şımaŞrıklık göstermesinin merkezinde aileler vardır.Şımarıklık,çocuğun etrafındakilerin yanlışlı yaklaşımları ile büyür ve vakitle kalıcı hale gelir.Durumu ayrıntılı olarak açıklayacak olursak;anne-baba olarak hayatınızın merkezinde çocuğunuzun olduğunu hissettirir ve yalnızca ona hizmet ederseniz çocuk vakitle kendisinden öbür kimseyi önemsememeyi öğrenecektir ve hasebiyle empati yeteneği gelişmeyecektir.Ağladığı vakit,istekleri gerçekleşiyorsa vakitle ahenk bozukluğu ortaya çıkacaktır.Çocukla otorite alakasını sağlam oturtmak gerekir,böylece çocuk nerede duracağını bilmeli,tekrarlanan yanılgılarının bedelinin olması gerektiğinin farkındalığını kazanmalıdır.Kısaca yerinde ödül ve yerinde ceza sistemi uygulanmalıdır.Anne ve babanın yakınları örneğin dedeler ve büyükannelerin yaklaşımları,çocuğun ebeveynlerini dayanaklar biçimde olmalıdır.Çocuk herzaman tek bir otoriteyi beyninde şekillendirmeli ve ona nazaran davranmalıdır.
Öfkelerini denetim edemeyen çocuklar öfkeyi yetişkinlerden öğrendiği için,ebeveynler olarak sonlarınızı denetim altına almanız ve onlara olumlu model olmanız gerekiyor.Evde izlediğiniz şiddet içeren televizyon programlarına dikkat edilmeli,çocuk sonlanıp,saldırganlık aksiyonuna geçtiğinde yoksun bırakma yoluyla ketlenmeli,keyif aldığı aktivitelerden yoksun bırakılarak,onunla konuşmalısınız. Bu prosedür mola prosedürüne hayli benzeri bir prosedürdür.Örneğin;arkadaşına oyun esnasında vurması ve sizinde onu oyun ortamından uzaklaştırmanız,mola usulüne örnektir,çocuk bu esnada saldırgan ve agresif olacaktır.Bu durumda;tutarlı olmalısınız,sabırlı olmalı ve vazgeçmemelisiniz.Çocuk saldırganlık halinde vurmak,ısırmak,tükürmek,atmak,kırmak,kendine ziyan vermek üzere davranışlar gösterecektir bu esnada dayak ve inatlaşma tavrı asla olmamalıdır.Çocuk;sussun,ağlamasın,vurmasın diye birşeyler elde ederse bu davranışı pekişir.Bu durum,olumsuz davranışı pekiştirir.Yanıtsız kalmak ve ortamdan uzaklaştırmak olumsuz davranışı söndürür.Şunu unutmayın ki; çocuklar,kızgınlık yaratan durumlarda başetmekte zorlandıkları vakit öfke patlamaları yaşarlar.Bu durum,çok engellenen ve her istediği yapılan çocuklarda daha fazla ortaya çıkar.Şiddet ve saldırganlık hallerinin ortaya çıkmasına neden olan faktörler evvelce önlenmelidir.Çocuğa öfke ve saldırganlık halinde soğuk davranmalısınız,mesafeli olmalısınız ancak küsmemelisiniz.Küsmek hem tahlil getirmez,hem de irtibatı bloke eder.
Bir öteki bahis ise hudut,kural ve sorumluluklardır.Sınır,kural ve sorumluluklar çocuklar için gereklidir.Çocuğun fizikî,duygusal ve bilişsel olarak neler yapacaklarına dair bilgiye sahip olmalarıdır.Sınırlar, nerede durması gerektiğini algılamayı sağlar.Kural ve hudutlar belirlenmezse ileride kişilerarası bağlantılarda sorunlar yaşanır.Örneğin;kişisel odaya girip giremeyeceği ve sizinle nezaman oyun oynayacağı çocukların sonları bildiği somut yerlerdendir.Neyi yapıp,neyi yapamayacakları hakkında çocuklara farkındalık kazandırır.Ancak, çocuklar herzaman sonları zorlamaya çalışırlar.Bu durumda sonu tanımladığınız yerde durmanız ve dengeli olmanız gerekir.Çocuğa hudut hatırlatması yaparken hoşgörülü bir tavırda yaklaşmalısınız.Sınırları koyarken,tercih hakkını çocuğa sunarak seçenekler sunularak yapılması gerekir.Ancak çok katı tavırda kuralların olmamasına dikkat edilmeli ve ceza vermek yerine sevdiği şeylerden yoksun edilerek,kuralları daha âlâ anlamalarına yardımcı olunmalıdır.Her yaş kümesinde kural koyarken dikkat edilmelidir.Örneğin;0-4 yaş kümesindeki çocuklarla çok fazla inatlaşmaya gidilmemelidir.Çocuklara 3 4 yaş itibaren oyuncaklarını toplama misyonu verilmelidir ve verilen ödevleri çocuğun kendisinin yapması sağlanmalıdır.Ayrıca yaşı ilerledikçe sorumluluklarının arttırılması sağlanmalıdır.Sorumluluklarını birlikte değerlendirin ve liste haline getirin.Ve her sorumluluktan sonra takdir etmeyi unutmayın,teşekkür etmeyi ihmal etmeyin.Ayrıca Çocukların yaşına nazaran sorumluluklar vermeyi de göz arkası etmeyin.Örneğin 3-4 yaş çocuklarına sofra kurmaya yardımcı olması için verilen çatal,kaşıkları masaya yerleştirmesi istenebilir.Diş fırçalaması istenebilir,basit mesken işleri verilebilir.Bu formda yaşa nazaran dengeyi sağlayabilirsiniz.
Çocukların nasıl sakinleştirildiğine ve öfke patlamaları karşısında tavırlarının nasıl olduğuna gelirsek;fiziksel ve cezadan uzak durun.Çocuğa model olun,ev içinde agresif haller sergilemeyin,çocuğa gerçek davranış kalıplarını öğretin.İyi davranışlarını ödüllendirin,agresif halleri karşısında ortamdan uzaklaştırın o uzaklaşmıyorsa siz uzaklaşın ve sakinliğinizi koruyun.Kızgınlığa kızgınlıkla yanıt vermeyin,çocuğunuzu kızgınlık reaksiyonu yüzünden suçlamayın,tepkisini değiştirmesi konusunda yönlendirin.Öfke anında çocuklara özel ilgi göstemeyin ve sakinleştiğinde çocukla ilgilenin.Öfke nöbetleri 4 yaş olduğunda sıklıkla sona erer.Bunun bir geçiş devri olduğunu unutmayın,sabırlı davranın.Hayır sözünü az kullanın lakin yapılmaması gereken şeyleri anlatın,alternatif seçenekler sunun.Zıtlaşmayın,dikkatini öteki istikamete çekin.
Çocuklar 18.aydan itibaren kendi farkındalıklarını fark ederler ve odak noktasının kendileri olduğunu algılayarak hareket ederler.Bu durum ise,çocukların inat tavrı sergilemelerini epey tetikler.Her dediğinize olumsuz reaksiyon vererek ve kabullenmeyerek sizi aslında sınarlar.Size nekadar kıymetli olduklarını ve bir birey olduklarını göstermeye çalışırlar.Çocuğunuz rastgele bir mevzu yüzünden inatlaştığında sakinliğinizi koruyup daha evvelce belirlemiş olduğunuz sonları hatırlatın ve bunun,yumuşak bir ses tonuyla zıtlaşmaya gitmeden olmasına dikkat edin.Çocuk inat yüzünden huysuzlaştığında ilgi göstermeyin,İnatlaşma ortamı yaratmayın.Kuralları çocuğa uygulatırken gerekçelerinle birlikte,olumlu bir lisanda anlatın.Unutmayın;çocuğun olumsuz davranışlarına istikamet vermek,ebeveynlerin hayatta elde ettikleri en kıymetli başarılardan biridir.Tüm ebeveynlerimize, bu kutsal yolda muvaffakiyetler diliyorum.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0