Rol Model Olmak

Beşerler dünyaya gelirken anne babalarını,isimlerini ve kardeşlerini seçemezler. Yalnız ömürlerini tercih edebilirler. Yaratılış gereği kendini …

Beşerler dünyaya gelirken anne babalarını,isimlerini ve kardeşlerini seçemezler. Yalnız ömürlerini tercih edebilirler. Yaratılış gereği kendini bir yapının içinde bulurlar. Bu yapının ismi ailedir. İnsan olmanın gereklerini ve gereksinimlerini birinci evvel aile içerisinde sevgiyle öğrenirler. Anne şevkat ve merhametin;baba otorite ve inancın kardeş candaş olmanın sembolüdür. İnsan aileden aldıkları yahut alamadıklarıyla;çevreden ekleyip eklemedikleriyle kişiliğini şekillendirir. Dolaysıyle anne babaların çocuk yetiştirmede sabırlı ve de önyargısız olması gerekir. Neyi nasıl verirsek o biçimde alacağımız bir alışveriştir ki bu; kısa vade de kesin sonuç verir.

Onları sevgi dolu yapmak da, kıskanç yapmak da,sorumlu bir insan yapmak da büsbütün elimizde olan birşeydir. Ölçülü davranmalıyız çocuklarımıza,ölçülü olmayı öğretmeliyiz. Herşeyin azı ziyan fazlası ziyan ortası karar demiş büyüklerimiz. Az verip aratmayalım çok verip şımartmayalım kelamı de çocuk yetiştirmede dengeyi bulma ismine eksiksiz bir yaklaşımdır. Sevgi ve yakınlıkta ölçünüz o denli olmalı ki çocuk hem her an sizi yanında hissederek takviye bulmalı hem de anne-babasını görmediği vakitlerde kendisini özgür hissedebilmeli. Çocuğa çok ilgi ve itina gösterme yanlışına kültürümüzde çoklukla hanımlar düşer. Evliliğinde kendini yalnız hisseden anneler kendini çocuğuna adamaya, ona ziyadesiyle bağlanmaya başlar ve çocuğunu da kendine bağımlı hale getirebilir. Meğer her zahmetten korunan, çok denetim edilen, sıkıntıları çoklukla anne-babası tarafından çözülen çocuklar pasif, maharetsiz ve kendine itimadı olmayan kişilik tipi geliştiriyor. Bu yanlış anne-baba tavrına geç çocuk sahibi olmuş, birinci çocuk anne-babası, tek çocuğu olan, erkek çocuğu meskende kral ilan eden ebeveynlerde daha sık rastlanıyor.

Çocuk el bebek gül bebek şımartılıyor, kucaktan yere indirilmiyor, “aman üzülmesin, incinmesin, her istediği olsun” denip adeta bir cam fanus içinde büyütülüyor. Her vakit yanında anne ya da babasını bulan çocukta bağımlı kişilik özelliği daha sık gözleniyor. Vakitle çocuk bu bağımlılığı eşine karşı da sergileyebiliyor. Süt kuzusu denilen gençlere dönebiliyor. Dikkat edilmesi gereken kıymetli bir nokta ise çocuk şimdi bebeklik devrindeyken “Şımarmasın, bağımlı olmasın” kanısıyla yanlış uygulama yanılgısına düşmemeniz. “Çocuğunuz her ağladığında kucağa alırsanız bağımlı olur” tavsiyelerine çok fazla ilgi göstermeyin. Çünkü birinci yıllarda bebeğinizi ne kadar çok sevgi ve ilgi ile büyütürseniz kendini o kadar inançta hisseder ve sağlıklı bir gelişme gösterir.

Başarılı anne-babalar, çocuğun muhtaçlıklarını sezen, onlara uygun cevaplar veren, çok hoşgörülü yahut katı olmayıp, çocuğa karşı esnek bir yaklaşım içinde olan, davranışlarında belli bir kararlılık ve devamlılık sağlayan, karşı çıkmadan evvel her vakit çocuğunun isteklerini dinleyen anne-babalardır. Yeniden başarılı anne-babalar, çocuğunun kendi kendisini denetlemesini ya da iç kontrol demek olan ahlak gelişimine ortam hazırlayan, çocuktaki sorumluluk hissini geliştiren, olayların sonuçlarıyla onları baş başa bırakan, onlara hak ve özgürlüklerinin sonunu öğreten, çocuklarına endişe silahını çevirmeksizin, kendi kendilerini disipline eden ve niyetlerini özgürce anlatabilen birer birey olarak yetişmelerine imkân hazırlayan kimselerdir. Yeryüzündeki hiç bir çocuğu “senden adam olmaz” diyerek adam edemezsiniz! Unutmayın ki her çocuğun rol ve modeli anne ve babasıdır..Çocuk şayet sizin gözünüzde adam olmayacaksa adam olamadığınız dandır.Bu çocuklar bencilliği,yalancılığı,ikiyüzlü olmayı,aldatmayı yalnızca sokaktan öğrenmiyor…Yapmadığınız bir şeyi onlardan ne isteyebilir,ne de bekleyebilirsiniz.Bir çocuk anne babasının tablosudur…Bu tablonun hoş olması tamamiyle ressamına bağlı diyorum ben sevgili dostlar.

Yapmadığımız yada gerçekleştiremediğimiz şeyleri isteriz.Yalan konuşur dürüstlük bekleriz,kitap okumayız,ders çalışmasını isteriz..Bunları çoğaltmak mümkün. Lakin onlara evvel kendimizle örnek olmayı denemeliyiz.Sorumluluğumuz onları dünyaya getirmeye vesile olmamızla bitmiyor.Aksine hakikat bir rol model olarak devam etmesi gerekiyor. Sevgi dolu, merhametli çocuklar yetiştirelim sevgili dostlar..

Sevgiyle kalın!!

Bu yararlı oldu mu??

0 / 0

Bir yanıt yazın 0

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Required fields are marked *