Panik bozukluk tanısı olan şahıslardan bir kısmı atak esnasında bayılacağı korkusunu yaşar. Aşikâr ortam ve şartlarla karşılaşıldığında bayılıp kalma korkusuna eşlik eden, bayıldıktan sonra yardımsız kalma, insanların çiğneyip üzerinden geçmesi, fizikî hasara uğrama, soyulma üzere çeşitli inanç ve felaket senaryolarından kelam edilebilir. O halde öncelikle panik atak esnasında bayılma ihtimalinin ne kadar gerçekçi olduğu incelenmelidir.
Bayılmaya neden olan etmenler, tansiyon düşüklüğüne dayalı bayılma, biyolojik ya da organik kökenli ani bayılmalar halinde ele alınabilir. Kansızlık, metabolik rahatsızlıklar, damarlardan salınan biyokimyasal faktörler üzere organik kökenli bayılmalarda kişi evvelden bayılacakmış hissine ait belirtiler yaşamadan ani bir bayılma yaşar, şuuru anlık olarak kapanır, bayılma esnasında olanları hatırlayamaz ve bu nedenle baştan önlem almaya dahi vakit bulamaz. Kalp ve damarların yetersiz işlevi sonucu tansiyon düştüğünde ise nabzın yavaşlamasıyla kâfi kan ve oksijenin beyne ulaşmaması bayılmaya neden olmaktadır.
Bayılma riskini oluşturan bu ögeler karşısında panik atak esnasında yaşanılan fizikî belirtiler incelendiğinde farklı bir tablo karşımıza çıkmaktadır. Panik atakta teneffüsün hızlanması, kalpteki çarpıntıyla birlikte tansiyonun yükselmesi, titreme, terleme, uyuşma ve karıncalanmalar, baş dönmesi üzere belirtiler kişinin kendisini daha fazla ayakta duramayarak bayılacakmış üzere hissetmesine yol açar. Hakikaten yıllarca bu kaygıyı yaşayan bireylerin geçmişi incelendiğinde bu tablonun kişiyi bir sefer dahi bayıltmamış olduğunu görebilmek mümkündür.
Atak esnasında adrenalin salgılanması bireyde uyarıcı tesir yapar, yere düşme yaşanması gerçek bir bayılmanın tersine panik ataktağınki tehlikeli değil temkinlidir, kişi etrafında olup biten karşısında karşılık vermekte zorlansa dahi etrafındaki konuşmaları duyabilir. Yeniden bayılmanın bilakis kişi kendisine verilen ağrılı uyaranlara reaksiyon verebilir, epilepsi nöbetindeki lisan ısırma gibisi durum görülmezken kişi dudaklarını, ellerini ya da diğerlerini ısırabilir. Ayrıyeten epilepsi nöbetindeki bayılma mühletine rağmen panik atak atak 15-20 dakikadan başlayıp saatlerce uzayabilen bir durum olarak çok daha uzun sürebilmektedir.
Hasebiyle panik atağın bedende yarattığı fizyolojik belirtiler kişiyi bayıltabilecek bir nitelik taşımazlar. Ancak kişinin panik atağını tetikleyen etkenin psiko-sosyolojik bir gerilim faktörü olduğu unutulmamalıdır. Konversiyon bozukluğu teşhisinin tabloya eşlik ettiği birtakım beşerler, rastgele bir organik problemleri bulunmamalarına karşın ruhsal bir gerilim yükü karşısında panik atak gibisi bir nöbet geçirerek bayılma reaksiyonuyla karşılık verirler. Konversif bireyler içlerindeki badireyi somutlaştırıp dışsallaştırmada sorun yaşayarak bunu derinden hisseden, diğerlerinin olumsuz kelam ve davranışlarından son derece etkilenip ağır hisler yaşayan, dilek ve isteklerini kısıtlayarak oburlarının haline acıyıp ilgi göstermesine gereksinim duyan, ruhsal dayanıklılığı zayıf şahıslardır. Bu bireyler ailevi ve çevresel meselelerle başa çıkmada zorlandıklarında bayılma ve kendinden geçme haliyle meselelerden süreksiz formda uzaklaşarak çok yüklenerek zorlanan sitemi rahatlatan bir sigorta fonksiyonuyla kendilerini muhafazaya alırlar. Ekseriyetle bu durum beşerlerle bir ortadayken gerçekleşir. Kişinin gereksinim duyduğu sevgi ve ilgiyi fakat bayılma ile alabildiğini öğrenmesi üzerine bilinçdışı olarak geliştirdiği bir sistemdir. Münasebetiyle bu durum başka bir teşhis olarak sınıflandırılmaktadır ve panik atak tablosu ile karıştırılmamalıdır.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0