Kardeş kıskançlığı

Kıskançlık, sevilen birinin oburu ile paylaşılmasına katlanamamaktır. Kıskançlığın içgüdüsel yani doğuştan getirdiğimiz genlerimize şifrelenmiş olduğu ileri sürülmektedir. Hayatın her devrinde görülebilir lakin çocuklukta biraz daha ağır yaşanabilir. Bu hisle birinci tanışma iki yaş civarındadır. Doğal, üniversal ve insanı hayli mutsuz eden bir histir. Kıymetli olan ne boyutta yaşandığıdır. Çocuk, herkesin kendisinden daha düzgün olduğunu ve kendisinin herkesten daha az sevildiğini düşünmeye başlar. Bilhassa küçük çocuklarda yeni doğan kardeşi kıskanma kimi vakit ömrü etkileyecek ve dav

ranış bozukluğuna neden olacak derecede ağır yaşanabilen bir his olabilmekte ve yardım gerektiren bir hal alabilmektedir.

NEDENLERİ

• Doğal bir his olan kıskançlık sevilen kişinin bir diğeriyle paylaşılamamasından ve temelde güvensizlikten kaynaklanır. O ana kadar kendine yöneltilen ilgi ve dikkatin kardeşine yöneltilmesinden doğan rahatsızlık en temel nedendir. Kardeşin doğmasıyla birlikte ona ayrılan vaktin azalması; çocukta, bebeğe karşı üzere görünen lakin aslında anne-babaya karşı olan kızgınlık, kırgınlık üzere hislerin gelişmesine neden olabilir. Çocuk kendini terk edilmiş, inançsız ve takviyesiz hissetmeye başlar.

• Kardeşler ortası kıskançlığın derecesi, yeni bir çocuğun doğumuyla anne-babanın tavrında olan değişikliklere, büyük çocukla ebeveyn ortasında yerleşmiş olan alakaya ve çocuğun bebeğe olumsuz bir tesirde bulunmasına göz yumma müsamahasına bağlıdır.

Kıskançlık derecesinde rol oynayan bir öbür etken de kardeşler ortasındaki yaş farkıdır. Yaş farkı az olan kardeşlerde kıskançlığın görülme sıklığı, yaş farkı fazla olanlara oranla biraz daha yüksektir.

• Dışarıdan beşerlerle akrabalarda birtakım olumsuz fikirlerin doğmasına neden olabilirler. Kendisinden büyük bir kız kardeşi olan çocuğa saçlarının neden ablası üzere kıvırcık olmadığını sormak, ablaya da kardeşinin uzunluğunun onu yakaladığını ve yakında onu geçebileceğini söylemek (sanki bunlar makûs bir şeymiş gibi) hem gereksiz hem de olumsuz tesirleri olan yaklaşımlardır. Çocukların birbirleriyle rekabete girmelerini, kızgınlık duymalarını sağlayabilir.