Şu an üstünde oturduğum sandalyeyi düşünüyorum, ya da telefonumu düşüneyim. Ben ya da bir oburu bu sandalyeyi yahut telefonu kullanmasa bu objelerin bir manası olur muydu? Objeler, insan var epey mana kazanıyor sanırım. Ben varsam oturduğum sandalye, yaşadığım yer, yaptığım iş, görüştüğüm beşerler, dinlediğim müzik, gezip gördüğüm yerler mana kazanıyor. Tüm bunların tek başına manası yok üzere, ben varsam biz varsak mana kazanıyor her şey. O halde hayata mana veren bizlerin varlığı diyebilir miyiz?
Avusturyalı psikiyatr Victor Frankl’ye nazaran hayata mana vermek ve gayeyle doldurmak için insan mana aramalıdır. İnsan hayatın manasını acı çekerken dahi bulabilir yani insanı güdüleyen şey kendi hayatını manalı hale getirme ihtiyacıdır. Herkes için geçerli bir tane mana yoktur, bu şahıstan bireye değişir. Daima olarak da değişebilir .
Alfred Adler’e nazaran hayatın manası bizim diğerlerinin hayatlarına bir şeyler katabildiğimize nazaran şekillenir. Fakat diğerlerine yararlı olduğumuzda hayatımız mana kazanacaktır.
Bir öykü… Bir gün hayatın hedefini manasını merak eden biri bu soru aklına geldiğinde etrafındakilerle bu mevzuyu konuşmaya başlamış, sohbetler etmiş, ama ne yazık ki aldığı karşılıklar onu tatmin etmemiş. Tahminen farklı şahıslarla bu mevzuyu konuşursam karşılık bulurum umuduyla köy köy kasaba kasaba kent şehir gezmiş oralardaki beşerlerle sohbetler etmiş. Ancak yaptığı sohbetlerden bir sonuç alamamış artık ümitsizliğe düşmüş ancak yeniden de hayatın manasını aramaktan vazgeçmemiş. Bir gün gittiği kasabalardan birinde bir bilgenin ismini duymuş . Tahminen ondan öğrenirim hayatın maksadını diyerek çabucak yola koyulmuş, yol onu bahçeli bir meskene çıkarmış. Bilge onu güler yüzle karşılamış, sohbet etmeye başlamışlar ve bilge gitmiş bir kaşık yağ ile geri gelmiş. Bilge “Kaşığın içinde yağ var, meskenin etrafında yağı dökmeden çevreni izleyerek gezip gelmeni istiyorum.” demiş. Bizimki bilgenin dediğini çabucak yapmış ve meskenin etrafını dolanıp gelmiş. Bilge konutun etrafında neler gördün diye sorduğunda bizimki “ Yalnızca kaşığa dikkate ettim yağı dökmemek için bakınmadım ki etrafıma.” demiş. Bunun üstüne bilge tekrar kaşıkla bir arada bahçeyi de izleyerek gezmesini istemiş. Bilgenin isteğini çabucak yerine getirmiş ve bahçeyi de izleyerek gezmeye başlamış. Lakin bahçe o kadar hoşmuş ki insan kendini unuturmuş yalnızca kaşığı değil. Bilgenin yanına gittiğinde bilge kaşığa bakmış ve konuşmaya başlamış: “Hayat senin ona bakış açına nazaran şekillenir, ya bir noktayı görür diğer hiç bir şeye bakmazsın ve ömrün akıp sarfiyat farkına varmazsın ya da görebileceğin tüm hoşlukları görmeye çalışır hayatını yaşarsın ve akıp giden vakitte hayatın mana kazanır. Hayatın manası senin bakış açında, gördüklerinde ortaya çıkar…”
Hayatın manası bizim ona bakışımızda kapalı.Hayat tek başına anlamsız, ona mana verecek olan ise bizleriz, yaptıklarımız ve yapacaklarımız. Her insan kendi hayat konutunun mimarıdır. Hayatınızın manasını bulmanız dileğiyle.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0