1. ANA-BABALAR SUÇLANIR LAKİN EĞİTİLMEZ
En sıkıntı meslek olduğu halde hiçbir eğitime tabi tutulmayan ana babaların bu kitapta sadece yol ve marifetleri öğrenmekle kalmayacağı birebir vakitte onları ne vakit ve hangi hedefle kullanacakları da anlatılıyor.
E.A.E.nin başarılı olması anne ve baba tarafından birlikte tatbik edilmesiyle mümkündür.
Ana baba kabaca üç kümeye ayrılabilirler;Birinci gruptakiler her vakit haklı olduklarını ve güç ve otoriteleriyle çocuğu kurallara uymaya zorlayanlar; gerekirse ceza vermekle korkutan ve ceza verenler; ikinci gruptakiler çocuklarına fazla özgürlük tanıyan ve çocuğun ihtiyaçlarının yerine getirilmemesinin ziyanlı olduğuna inananlar; üçüncü gruptakiler ise bocalayanlar.
Bugünün ana babaları çocuk yetiştirmede ben kazanayım sen kaybet yahut sen kazan ben kaybedeyim metodundan diğerini bilmezler E.A. E. programının usulü ise “Kaybeden yok”diye isimlendiriliyor.
2. ANA-BABALAR İLAH DEĞİL İNSANDIR
*Etkili bir ana baba olmak için dengeli olma0k zorunda değilsiniz. Ana babaların tutarsız olması kaçınılmazdır. Dengeli olmaya çalışırlarsa gerçekçi olamazlar.
*Eğer çocuğun davranışını kabul edemiyorsanız, ediyor üzere davranmamalısınız. İçinizden sevgi gelmiyorsa seviyormuş üzere görünmemelisiniz. Ayırım yapmış olmamak için yapmacık kabul ve sevgi göstermek zorunda değilsiniz. (Dürüstlük). Çocuğun gerçek duyguyu anlamasıdır.
*Eşiniz ve siz çocuklarınızla olan bağlantılarınızda ortak bir cephe oluşturmak zorunda değilsiniz.(Ana baba dan birinin yapmacık olması kelam konusudur)
*Yapmanız gereken en değerli şey hislerinizi tanımayı öğrenmektir.
*Çocukların yaptığı ya da söylediği pek çok şeyi kabullenen (gerçekten, samimi) ana babalar kişi olarak kabullendikleri duygusu taşıyan çocuklar yetiştirecekledir.
*Sınır koyarak yasaklayarak çocuğun davranışlarını değiştirmeye çalışmayın. Bütün çocuklar yasaklardan nefret eder.
3.ÇOCUKLARIN SİZİNLE KONUŞMASI İÇİN ONLARI NASIL DİNLEMELİSİNİZ?
Kabul Lisanı
* Bir insan bir diğeri tarafından olduğu üzere kabul edildiğini hissedince o vakit bulunduğu yerden kımıldamayan,nasıl değişeceğini, gelişeceğini,farklı olacağını ve olduğundan dâhâ güzel olabileceği düşünmeye başlayacaktır.
* Kabul, minicik bir toplumun içinde gelişip, olabileceği en hoş çiçeğe dönüşmesine yardım eden verimli bir toprak üzeredir.
* Çocuğa ne kadar çok ne olduğunu söylersen onu olur.
* En tesirli olanlar kendilerine yardım istemek için gelenlerini hakikaten kabul ettiklerini onlara iletebilendir.
* Ana babaların çocuğu kabul etmesi öbür bir şey bunu ona hissettirmesi öteki şeydir. Ana babanın kabulü çocuğa ulaşmadıkça onun üzerinde hiç bir tesiri olmaz.
* Âlâ bir danışman olmak için psikoloji bilgisi ya da insanların akıl seviyesinde anlamak gerekmediğini biliyoruz. Kıymetli olan, öncelikle beşerlerle yapan bir formda nasıl konuşulacağını öğrenmektir. Psikologlar buna “terapötik iletiş” derler. (İnsanlara kendilerini uygun hissettirebilmek, konuşmaya yüreklendirmek, hislerini açıklamasına yardım etmek, dehşet ve göz dağı hissini azaltmak.)
* Ana babalar çocuğa karışmayarak onu kabul ettiklerini gösterebilirler. Genelde babalar çocukların kendi uğraşlarına yalnız kalmalarına müsaade vermiyor ve ellerini çocuklardan çekmek onlara çok sıkıntı geliyor.
* Ekseriyetle ana babalar, terapistler ve danışmanlar tarafından “Tipik On İki” denilen kelamlı yansıları kullanırlar. Bunlar:
1) Buyruk vermek, yönlendirmek;
2) Uyarmak. gözdağı vermek
3) Ahlak dersi vermek;
4) Öğüt vermek, tahlil ve teklif getirmek
5) Öğretmek, nutuk çekmek, mantıklı kanılar öne sürmek;
6) Yargılamak ,eleştirmek, suçlamak;
7) Övmek, birebir kanıda olmak;
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0