Depresyon bir duygudurum bozukluğudur. Başlı başına bir hastalık olarak görülebildiği üzere alkol, uyuşturucu, uyarıcı husus kullanımı, tedavi hedefli ilaçların kullanımı, metabolik hastalıklar, kanser üzere sıkıntılara ikincil olarak da gelişebilir.
Ekseriyetle ağır tablolarla seyreden ve tamamlanmış intiharlara neden olan depresyonların doğuştan gelen genetik özellikleri bulunmaktadır ve bu depresyon tiplerinde ilaç tedavisi çok titizlikle belirlenmelidir ve ilaç tedavisi ehemmiyetle üzerinde durulması gereken esas tedavi formülüdür. Bu çeşit ağır depresyonlar unipolar, bipolar, affektif bozuklukların depresif devirlerinde gözlenen ve tedavi edilmediklerinde önemli yaşamsal, toplumsal ve ekonomik sıkıntılara yol açan tablolardır.
Öteki bir küme depresyon tablosunda ise klinik olarak daha hafif şiddette ve yaşamsal, çevresel olaylara ikincil olarak gözlenen depresif yakınmalar ortaya çıkar. Bu cins depresyonların ekseriyetle genetik özelliği yoktur, öğrenilmiş çaresizlik ve obje kayıplarının değerli bir rolü vardır. Bu nedenle bu cins depresyonlarda güzel bir ilaç tedavisinin yanında öğrenilmiş çaresizlik biçiminde ortaya çıkan bilişsel şemaları düzeltmek ve obje kayıplarının yol açtığı algı sistemini olağanlaştırmak için psikoterapi değerli yer tutmaktadır.Bu durumlarda yapılacak olan psikoterapinin yolu hastanın yaşı, sosyo kültürel seviyesi, eğitim seviyesi gözönüne alınarak belirlenir ve destekleyici, dinamik, bilişsel, analitik sistemlerden bir ya da birkaçı tercih edilebilir.
Bir depresyon tablosunda, şiddeti klinik olarak değişen şu üzere belirtilere rastlarız.
Anhedoni:Hiçbir şeyden keyif alamama ve zevk alamama hali.
Toplumsal etraftan, iş ve aile etrafından kaçarak içe çekilme.
Motivasyon düşüklüğü, istek azlığı ve düşük engellenme eşiği.
Libido kaybı, kilo kaybı ve iştahsızlık ya da çok kilo alma, çok iştah, düşük güç seviyesi, kolay yorulma hali, adet sisteminde aksama, uyku bozuklukları, sabah erken uyanma, uykuya dalma zahmeti, hiç uyuyamama yada çok ahenge hali.
Kabızlık, ağız kuruluğu, başağrısı, uyuşmalar, karıncalanmalar üzere fizikî yakınmalar.
Hasta psikomotor yavaşlama halinde ya da çok gerginlik içinde olabilir. Kolay kolay ağlayabilir durumdadır, çökkündür, dikkati dağınıktır. Duygusal olarak problemli, huzursuz, üzgün, depresif ya da kendini engelleniyor hisseder durumdadır. Konuşmanın akıcılığı ve canlılığı spontanlığı azalmıştır. Ekseriyetle tek sözlük uzun aralıklarla, alçak sesli ve monoton formunda konuşur. Hastanın fikir içeriğinde intahar niyetleri, vefatla ağır bir uğraş hali, ağır bir ümitsizlik ve çaresizlik, değersizlik, suçluluk, karasızlık görülür. Niyet içeriğinin zenginliği azalmıştır. Fizikî şikayetlerle ağır bir uğraş halinde olabilir. Konsantrasyon zahmeti, hafıza bozukluğu ve değersizlik hisleri sık rastlanan şikayetlerdendir.
Depresyon tablolarında yapılacak tedaviler ekseriyetle 2 ile 6 ay ortasında süren ve üstte belirtildiği üzere ilaç tedavisi ile birlikte vakit zaman psikoterapinin uygulandığı tedavilerdir. Günümüzde depresyon için kullanılabilecek tıbbi tedaviler ve ilaçların sayısı çok çeşitlenmiş ve kalitesi arttırılmıştır. Kullanılacak olan ilaçların kesinlikle tabip nezaretinde alınması ve gerekli olan vakit müddetinin aşılmamasına dikkat edilmesi kıymetlidir.
Ergenlerde depresyon tablolarında erişkinlerden farklı olarak çok bir tedirginlik ve huzursuzluk, öfke patlamaları, sabırsızlık, çabuk bıkma ve sıkılma, dikkat dağınıklığı, impulsivite, çok bir hareketlilik ve dışa dönüklük hali, düşünmeden çok sayıda hedefsiz teşebbüste bulunmak ve kurallara karşı çıkma eğilimi ön planda olabilir. Bu nedenle ergenlerin okul ve aile ömürlerinde, arkadaş bağlarında ortaya çıkabilecek problemlere karşı uyanık olunmasında yarar vardır.
Ergenlerde depresyon tedavisi uygulanırken toplumsal marifetleri geliştiren metotların kullanılması, aile ile ilgili manipülasyonların yapılması, hayli yüzgüldürücü sonuçlar vermektedir.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0