İnanç duygusu yalnızca çocuklar için değil biz yetişkinler içinde çok değerlidir. Bizler de eşimize, arkadaşımıza, anne babamıza güvenmek, onlardan emin olmak isteriz.
Çocuklarda da inanç duygusu bu derece değerlidir. Üstelik çocuklarda inanç duygusu doğumla birlikte ortaya çıkan ve çok uzun yıllar devam eden değerli ve hassas bir histir.
Yenidoğan bir bebek ana rahminden çıkıp dünyaya gelmesi ile birlikte iki sorunun yanıtını arar. “Ben burada inançta miyim” ve “Beni seviyorlar mı”. İtimat duygusu bilhassa yenidoğan bir bebek için çok kıymetlidir. Zira ana rahmi üzere korunaklı bir yerden gelmiş ve orada hem rahat hem de inançlı vakitler geçirmiştir. Lakin dünyaya gözlerini açmasıyla birlikte biz daima olarak onu rahatsız eden ve güvenliğini tehlikeye atacak şeyler yaparız.
Örneğin emmesi için zorlarız, üşümesin diye giydiririz, uyusun diye sallarız, altına bez bağlarız. Bunları yapmak zorundayız evet lakin bebek, ana rahminde 9 ay boyunca bunların hiçbirine maruz kalmadığı için ona bunlar tuhaf gelmekte ve inançta olmadığını düşünmektedir. Birinci günler uyku ve beslenme sorunu yaşamasının bir sebebi de bu güvensizlik duygusudur zati.
Bu nedenle yenidoğan bebekle her kademede konuşulmalı ve ona yapılan her şey anlatılmalıdır. “Şimdi bezini değiştireceğim, yemek saati geldi haydi biraz süt içelim, uykumuz geldi değil mi haydi uyuyalım” üzere açıklamalar bebekteki itimat hissini pekiştirecektir.
Bebek büyüdükçe diğer bahislerde da inanç duygusu hassaslaşır. Annem babam işe gidince geri gelecek mi, beni anneannemden alacaklar mı, kreşe başladım akşamları da burada mı kalacağım üzere inanç temalı birçok mevzu artık çocuğun hayatına girmiştir.
İnanç duygusu ile ilgili en kıymetli bahislerden birsi de çocuğa verilen kelamların yerine getirilmesidir. Çocuğa “Söz sana oyuncak alacağım, Akşam baban gelsin kelam gezmeye gideceğiz” üzere verilen vaatler yerine getirilmezse çocukta anne babasına karşı güvensizlik oluşur.
Anne baba çocuğuna yerine getiremeyeceği şeyler için kelam vermemelidir. Bazen sadece çocuk sormaktan vazgeçsin diye onu baştan savmak ismine verilen boş kelamları unutmayan çocuk, bu kelamlar yerine getirilmediğinde anne babasına karşı öfkelenmekte ve davranış sorunları sergilemektedir.
Anne baba ortasındaki tutarlılık da çocuklardaki itimat duygusu için çok kıymetlidir. Sorduğu soru için annesinden öbür babasından öteki yanıt alan çocuğun hem başı karışır hem de kimin dediğinde inanacak ya da bundan sonra kime nasıl sorular sormalı konusunda çelişki yaşayabilir.
Anne babasına bile güvenemeyen çocukta genel bir güvensizlik başlayabilir. Arkadaşlarına, öğretmenine de güvenemeyen çocuk kuşkucu bir tutum içine girebilir ve etrafındakilerden uzaklaşabilir.
Bu nedenle çocuklar dünyaya gözlerini birinci açtıkları andan itibaren onların içinde bulunduğu bu temel güven-güvensizlik çelişkisinden kurtarmak ismine itimat sarsıcı davranışlardan kaçınmalıyız.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0