Ben çocuğum;
Uzun bir müddet annemin karnındaydım ve dünyaya geldim. Benim size, sizin bana alışmanız birkaç ay sürdü tahminen ancak ben artık bana bakım veren sizleri tanıyabiliyorum, ayırt edebiliyorum. Benim daima sizin yanında olmama gerek yok; Kendi kendime kalmayı, oynamayı, keşfetmeyi, sabretmeyi, beklemeyi yoksa nasıl öğrenirim. Lakin beni çok yalnız da bırakmayın sizin sesinizi duymaya, dokunmaya, oynamaya, irtibata geçmeye, sizinle öğrenmeye gereksinimim var.
Dünyaya nasıl geldim bilmiyorum tahminen özel bir çocuğumdur; Özel ihtiyaçlarım vardır, bana engelli yahut özürlü deniyor olabilir fakat ben de çocuğum o denli değil mi? Karamsar olup hayata küsmeyin ben de bir şeyler yapabilirim, beni keşfedin, eğitimimi ihmal etmeyin ki ben öğrendikçe, başardıkça siz de memnun olun. Ben şayet özel bir çocuk isem en evvel size, sonra eğitime ve tedaviye gereksinimim var lütfen beni ihmal etmeyin ve en kıymetlisi ben de bir çocuğum ve sizsiz ve sevgisiz olamam unutmayın..
Gün geçtikçe büyüyorum galiba, yaptıklarıma bende inanamıyorum; yürüyorum ve içimden dediklerimi artık söyleyebiliyorum ve hepsi sizin sabrınız ve ilginizle gerçekleşiyor.
Memnun, huzurlu bir çocuk olmam sizin elinizde, aslında benim karakterimin sağlam oluşumu en çok size bağlı, ben bir hamurdum ve beni siz yani ailem şekillendiriyorsunuz..
Bazen huysuzluğum tutabilir panik yapmanıza gerek yok sizin enerjinizdir bana yansıyan. Biraz sabırlı ve rahat olmanızda yarar var, birtakım mızırdanmalarımı görmezden gelip benimle oynarsanız hepimiz daha da eğlenmiş oluruz.
Unutmayın ben sizlerin sevgisiyle ve ilgisiyle varım ve bunlar olmadan sağlıklı büyüyüp gelişemem.
Bazen birbirimize sonlanabilir, öfkelenebiliriz ve hatta birbirimizi görmek istemediğimiz anlar olabilir, lakin bu benim size olan sevgimi eksiltmeyecektir. Sizden de tıpkı içtenliği bekliyorum. Etrafımda çok sevenin ilgilenenim olsa da benim olmazsa olmazım sizsiniz; Annem ve babam ben sizi çook seviyorum.
Minik Yavrunuz…
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0