Birden fazla ebeveyn çocuğunun iştahsız olduğundan, yemek yemekten nefret ettiğinden, çok sık kustuğundan şikayetçidir ve çocuklarının aç kalacağını, aç kaldığını, zayıf olduğunu düşünmektedir.
Yemek yemek insanoğlunun severek yaptığı bir davranıştır ve her davranış üzere büyük ölçüde görerek, öğrenilir; yani şayet meskende çok yemek seçen ve sistemsiz yeme alışkanlığı olan biri var ise çocuk ister istemez onu kendine model alabilir. Çocuğumuz yemek yemeyi şimdi sevmeye başlamamış olsa da ailenin farklı yemek vakitleri olmalı ve daima birlikte masaya oturulmalıdır.
Bir öteki değerli nokta ise çocuğumuzu, bebeğimizi katiyen yemek konusunda zorlamamaktır. Verdiğimiz yemeği o an sevmeyebilir, sevmediği yemeği o an denemeyi bırakıp daha sonra tekrar denemelidir, onun yerine diğer alternatif verilmeli onu da istemiyor ise asla peşinden dolanarak yemek yedirmeye zorlanmamalıdır. Zira dediğimiz üzere yemek zevk veren ve severek yapılan bir davranıştır ve şayet zevk alması gereken bir davranış çocuğa istemediği anda, istemediği halde yapılıyorsa bu çocuğumuzda önemli sorunlara sebep verebilir ki bu yaptığımız taciz davranışıyla muadil duruma gelmiş demektir.
Şayet çocuğunuza daima zorlayarak yemek yedirdiyseniz ve iş çıkılmaz bir yol aldı ise (çocuk ağlama nöbeti geçiriyor, kendini kusturuyorsa) ona vakit verin; bırakın istediği şeyleri yesin. Bu çikolata, kreker meyve vb. Her ne ise sevdiği bir müddet özgür bırakın ki çocuğumuz yemeğin sevilebilecek bir şey olduğunu öğrensin ve yemekten zevk alsın…
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0