Çocuklar için meskenden ve anne babadan birinci ayrılma, toplumsallaşmanın birinci basamağı okul öncesi eğitimdir. Kreşe başlayan çocuk için bu süreç varsayım ettiğinizden daha sıkıntı olabilir.
Meskende anne babası, anneanne, babaannesi ya da bakıcısı ile kalmaya alışkın olan çocuk, kreşe başladığı vakit kendini farklı bir ortamda bulur.
Mesken herkes için olduğu üzere, çocuklar için de en emniyetli ortamdır. Çocuk konutta istediği saatte uyanır, istediği saatte istediği oyuncak ile oynar, birçok vakit oyuncaklarını toplamaz, bunu onun yerine yapan yetişkinler vardır. Konutun her alanını kendi istediği üzere kullanır.
Lakin kreşe başladığı vakit, bu rahatlığın yerini aşikâr kurallar ve sonlar bütünü alır. Çocuğun verdiği yansılar de bu nedenledir aslında. Pekala çocuklar neden kreşe gitmek istemez, işte kimi sebepler:
Çocuğun hayatına yeni bir ortam girer, çocuğun bu yeni ortama ve şahıslara alışması vakit alır.
Çocuğun hayatına yeni bir otorite olan öğretmen girer. Öğretmen ona sevgi ve şefkatle yaklaşmasına karşın, ondan belirli başlı kurallara uymasını bekler. Bu duruma alışmak da çocuk için süreç gerektirir.
Tek çocuklu hayatta meskenin hakimi üzere yaşamaya alışmış olan çocuğun hayatına bir anda 10-15 farklı çocuk girer. Kendi yaş kümesi içinde olan bu çocuklar da tıpkı onun üzere her istedikleri olsun istemektedir ve çocukların ortasında bir ego savaşı başlar.
Anne babanın çalışıyor olması nedeniyle sabah kreşe bırakılan çocuk, akşam alınmakta, yemek, yemek sonrası rutin işler erken kısa müddet içinde uyku saati gelmekte ve çocuk anne babasını az gördüğü ve onları özlediği için kreşe gitmeyi reddetmeye başlar.
Daha evvel çocuğun bakımı anneanne babaanne üzere büyük ebeveynler tarafından yapılıyorsa ve onlar zati çocuğun kreşe gitmesine istekli değillerse, çocuğun kreşe gitmek için sorun çıkardığı her anda “Gitmesin, ağlatmayın çocuğu, ben bakarım” biçimindeki telaffuzlarıyla çocuğa art çıkarlar.
Çocuğunuz kreşe yeni başladıysa ve gitmekte zorluk yaşıyorsa, bunlara dikkat etmenizde yarar olacaktır.
Çocuğunuz kreşe başlaması ile ilgili kararı anne baba olarak birlikte aldığınızı bilsin ve bu bahisle ilgili “Kreşe gitsin/gitmesin” halinde onun yanında tartışmayın.
Anneanne, babaanne, dede üzere büyük ebeveynlerin sürece olumsuz tesir edebilecek reaksiyonlarını denetim altına almaya çalışın.
Çocuğunuza kreşe gitmeyi bir mecburilik olarak değil, keyif olarak sunmaya çalışın.
Öğretmeni ile korkutmayın, tersine kreşe başlama sürecinde çocuklar öteki çocuklardan evvel öğretmenlerine bağlanırlar. Kreş çocuğun anne babadan inançlı ayrılma, öğretmene inançlı bağlanma sürecidir.
Kreşin kapısında çocuğunuzu sizin kucağınızdan ağlatarak koparılmasına müsaade vermeyin. Bu davranış, çocukların size ve öğretmene karşı inancını azalttığı üzere, ileriye yönelik hayatı için travmatik tesir yaratabilir.
Konuttan çıkarken kendisine ilişkin bit oyuncak ya da objeyi de kreşe götürmesine müsaade verin. Bu, kendini daha inançta hissetmesine neden olur.
Akşam konuta geldiğinizde tüm gün sizi görmediği ve özlediği için, mesken işleri ya da özel işlerinizden daha çok, çocuğunuza vakit ayırın, onu duygusal olarak doyurun.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0