Çalışan Anneler
Çocuklarını çalışarak büyüten anneler bunun hayatlarındaki en güç şey olduğunu söylerler. Çalışan annelerin bir kısmı ekonomik yetersizlikler nedeniyle çalışmak zorunda oldukları, öteki bir kısmı ise ekonomik bağımsızlıklarını kaybetmemek yahut mesleklerinden uzak kalmamak için çalışır. Her iki şartta da çalışan annelerin en değerli meseleleri aşağıdaki biçimde gruplandırılabilir;
- Çocuk bakıcısı arayışı,
- Çok sorumluluk yüklenme, zihinsel ve bedensel yorgunluk,
- Suçluluk duygusu.
a. ÇOCUK BAKICISI ARAYIŞI
Çocuğunuza kimin bakacağına doğumdan evvel anne ve baba birlikte karar verin.
Çocuğunuza bakmasına karar verdiğiniz kişi bir akraba ise:
|
Bu kişinin çocuğunuza bakmaya nitekim istekli ve uygun olduğundan emin olun, Bu şahıstan çocuğunuza mümkünse kendi konutunuzda bakılmasını isteyin, Çocuğunuzun geceleri ve hafta sonları sizinle kalmasını sağlayın, Bu şahsa çocuğunuzun bakımı ve eğitimi ile ilgili tüm beklentilerinizi açık bir biçimde ve anne-baba biraradayken bildirin. |
Çocuğunuza bakmasına karar verdiğiniz kişi bir çocuk bakıcısı ise,
|
Bu kişinin çocuk bakıcılığı için nitekim kâfi ve uygun olduğundan emin olun, Bu bireyden çocuğunuza kendi konutunuzda bakılmasını isteyin, Meskeninizde yatılı kalarak çocuğunuza bakmasını talep etmeyin, Bakıcının çalışma tertibini ve iş tarifini evvelce belirleyin, çocuğunuzun bakımı ve eğitimi ile ilgili tüm beklentilerinizle birlikte açık bir halde ve anne-baba biraradayken bu şahsa bildirin, Kâfi bir mühlet çocuğunuza bu şahısla birlikte bakın ve çalışmaya başlamadan evvel evreli olarak günün muhakkak saatlerinde meskenden uzaklaşarak çocuğunuzu bu uzun periyodik ayrılığa yavaş yavaş alıştırın. |
Çocuğunuza bakıcı ararken şunlara dikkat edin;
|
Bakıcıda aradığınız özellikleri evvelce sıralayın ve önceliklerinizi belirleyin (tıpatıp beklentilerinize uygun biri karşınıza çıkmayabilir), |
|
Bakıcıyı mümkünse konutunda ziyaret edin, çocuklarıyla alakasını gözlemleyin, |
|
Referanslarıyla ve komşularıyla görüşün, gerekli evrakları temin edin. |
Çocuğunuza bakıcı ararken şu özelliklere sahip olmasına dikkat edin;
|
Pak, nizamlı ve dürüst olmasına, Aile yaşantısının sistemli olmasına, Dakik ve elinin çabuk olmasına, Sevecen ve güleryüzlü olmasına, Esnek ve hoşgörülü olmasına, katı-kuralcı olmamasına, Yeniliğe ve değişime açık olmasına, sabit fikirli olmamasına, Sorumluluk ve insiyatif sahibi olmasına, İrtibat hünerinin olmasına, Yaş ve kişilik olarak bakılacak çocuğun annesine benzemesine, Sabırlı olmasına, Eğitimli, kendini yetiştirmiş ve şuurlu olmasına, Çocuğu ya da işe devamını etkileyecek bir rahatsızlığının olmamasına, Sigara içmemesine. |
b. ÇOK SORUMLULUK YÜKLENME, ZİHİNSEL VE BEDENSEL YORGUNLUK
Çalışan annenin en değerli sorunu çok sorumluluk yüklenmesi ve yorgunluktur; zira bu sorun annelere tahlilsiz ve başa çıkılamaz üzere görünür. Alışıldık bir nizam vardır; meskende ve işte yapılacaklar aslında bellidir, artık hepsine geceyi gündüze katan bir bebek eklenmiştir ve gün 24 saattir, münasebetiyle yorgunluk kaçınılmazdır. Bu türlü değerlendirince, hakikaten de çalışan anne için yapılacak pek birşey yok üzere görünüyor. Meğer ki, durum hiç de o denli umutsuz değil, çalışan anneler iş listelerini pekala hafifletebilirler;
|
Gerek konutta gerekse işte, yükünüzün arttığı periyotlarda bir mühlet sadece acil ve değerli olan işlerinizle ilgilenin |
|
Birtakım işleri diğerlerine devretmeyi deneyin, işyerinde iş arkadaşlarınızdan; meskende ise eşinizden, varsa öteki çocuklarınızdan yahut yakınlarınızdan yardım isteyin. Çocuğunuz yokken evinizle, bayan olduğunuz için eşinizden daha çok ilgilenmiş olabilirsiniz, bu birebir tertibin devam edeceği manasına gelmez. |
|
Yükünüzün çok arttığını hissettiğiniz yerde birtakım alışkanlıklarınızdan büsbütün vazgeçin, bunun için kendinize evvelce “vazgeçilebilirler listesi” bile hazırlayabilirsiniz. Örneğin, mesken işleri için tertipli bir yardımcı alamıyorsunuz ve iki haftada bir kesinlikle mutfağın dolaplarının temizlenmesini gerekli buluyorsunuz ve artık buna ayıracak vaktiniz yok. Eşiniz hayatta yapmaz bu türlü bir işi, anneniz çok yaşlı, akadaşınıza bu türlü bir şeyi teklif etmeyi düşünemezsiniz bile… O vakit bu alışkanlığınızdan vazgeçin ya da bu fikrinizi terkedin; iki haftada bir kesinlikle mutfağının dolaplarının silinmesini gerekli bulan bir bayan değilsiniz artık. Mutfak dolapları bekleyebilir, arkadaşlarınız bekleyebilir, müşteriler ve hatta müdürünüz bile bekleyebilir, lakin çocuğunuz bekleyemez. İnsan hayatında pek çok şeyden istifa edebilir herhalde, fakat annelikten istifa edemez. |
c. SUÇLULUK DUYGUSU
Dozu değişmekle birlikte çabucak her çalışan annenin yaşadığı bir histir suçluluk. Bu duyguyu hafifletmek için şöyle düşünebilirsiniz;
– çalışmak zorundayım (çocuğum için para kazanmam gerekiyor)
– çalışmayı seviyorum (çocuğum keyifli bir anneyi hakediyor)
Çalışan annelerin birden fazla (ekonomik zorunluluklar nedeniyle doğumdan sonra işe başlayanlar dışında) çocuk sahibi olmadan evvel de, çalışan bayanlardır. Evvelden çalışma hayatı olan, üretken bir bayanın uzun mühlet konutta oturması, mesleksel telaşlar, toplumsal ve duygusal tatminsizlikler doğurur. Halbuki her çocuk keyifli, üretken, kendisiyle barışık bir anneyi, kendisi için işini terketmiş, saçını süpürge etmiş bir anneye tercih eder. Unutmayın ki çocuğunuz sizin aynanızdır; siz memnunsanız o da keyifli olur, siz dertliyseniz o da dertlidir, siz hayatla daima hengame ederseniz o da hengame eder.
İşlerinizi planlı yaparak, hiçbir şey için çocuğunuza ayırdığınız vakitten çalmayarak ve bu vakti en verimli formda kıymetlendirerek suçluluk hissinden kurtulmaya çalışın. Hafta sonu onunla baş başa yapacağınız bir tabiat gezisi, haftanın 5 günü sabahtan akşama kadar onunla birlikte olup hiçbir şey paylaşmamaktan çok daha düzgündür. Çocuğunuzla birlikte olduğunuz müddet değil, bu süreyi nasıl değerlendirdiğiniz kıymetlidir. Bu mühletin azlığına ya da çokluğuna değil, çocuğunuzla kurduğunuz bağlantının kalitesine ve bunu geliştirmeye odaklanmaya çalışın.
Suçluluk hissinden kurtulmaya çalışırken pratikte sizi zorlayan durumlarla karşılaşırsınız, bunların üzerinde çok fazla durmamaya uğraş edin. Örneğin; çocuğunuzu kreşe yahut bakıcı annesine bırakıp işe giderken birinci vakitler ardınızdan bir mühlet ağlayacaktır, bu çok doğaldır.*Çocuğunuz
bazen size bir yabancı üzere davranacaktır, babaannesine daha düşkün olacaktır yahut bakıcı annesine “anne” diyecektir. Bunlar kuşkusuz her anneyi üzer ve suçluluk hissini artırır. Bu üzere durumları çocuğunuza bakan bireye atfetmemeye çalışın, hatta çocuğunuz kendisine bakan kişiyi bu kadar sevdiği için sevinin. Bu durumları çocuğunuzun size verdiği bir bildiri olarak da algılayabilirsiniz; onunla daha çok birlikte olun ve oynayın.*2
Unutmayın,
çalışan bir annenin çocuğu olmak hayatta beşere kaybettirdiklerinden çok daha fazla şey kazandırır.
*Haftalarca süren ağlamalar ve bunlara eşlik eden diğer sıkıntılar varsa, kesinlikle bir uzmana başvurun.
*2Annenin rastgele bir sebeple çocuğuna karşı ilgisiz olduğu durumlar burada kelam edilenin dışındadır ve bunlar ayrıyeten ele alınmalıdır.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0