Asistanlık dönemimde, bir hekim arkadaşımın yaptığı tespit hoşuma gitmişti: “en çok manik atak (bipolar bozukluk hastalığında görülen atak tiplerinden biri) geçirmekten korkuyorum. Çünkü ne kadar gizli-saklın varsa ortaya dökülüyor, ferdi mahremiyetin kalmıyor”.
Manik atak geçiren hastada, hastalık öncesi ve hastalığın akut devri ortasında bariz farklar ortaya çıkabilir: çok uslu olan kişi, hayli öfkeli ve saldırgan hale gelebilir. Öncesinde tavırlı iken hastalık devrinde çok para harcayabilir. Geçmişte edepli ve efendi olan birisini küfürler ederken, cinsel içerikli latifeler ve uygunsuz hareketler yaparken görebilirsiniz.
Dramatik öyküler dinleyebilirsiniz. Son 3 aydır eşinin kendisini aldattığını öğrenen bir bayan danışanımın verdiği hikaye şu biçimde idi: “eşi çok sakin, sadık ve meskenine düşkün bir insan iken garip bir formda değişkenlik göstermişti. Hayat bayanları ile günü birlik bağlantılar kuruyor, değerli armağanlar alıyor, hiç kullanmadığı halde sigara ve alkol kullanıyor, ele avuca sığmaz halde hareket ediyor ve daima konuşuyordu. Hatta evlilik dışı yaptığı tüm aksiyonları kendisi gelip eşine anlatıyordu”. Tipik bir manik atak hikayesini, kadıncağız ağlayarak anlatıyordu.
Tabip arkadaşımın tespiti yanlışsız idi. Manik atak geçirdiğinizde, bilinçdışı bastırılmış ne kadar dürtünüz (ve dürtülere eşlik eden, yüzleşmekten korktuğunuz ferdi mahrem gerçekleriniz) varsa ortaya çıkıyordu.
Şu bir hakikattir ki başarılması en sıkıntı olan aktivitelerden biri, kişinin kendisi ile yüzleşmesidir.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0