“Artık canıma tak etti, imkânım olsa boşanacağım, her gün eşimi onu aldatmadığıma ikna etmekten yoruldum. Tüm savlarına gerekli ispatlanabilir karşılıkları vermeme karşın evvel ikna oluyor üzere olsa da kısa müddet sonra kaldığı yerden beni suçlamaya devam ediyor. Bir telefon gelse, kapı çalsa, akrabadan birisi bir olay anlatsa çabucak benim onu aldattığımın göstergesi olarak algılıyor ve beni hesaba çekmeye başlıyor, hiç yapamazsa laf sokuşturuyor. Bazen şiddete eğilimi olup vurmaya kalkışıyor. Akıl sır erdiremedim, nasıl olur da bu halde ilişkiler kurup bana iftira atıyor. O kadar bu mevzuyu tartıştık, sonuç kocaman bir sıfır. Bir de farkında olmadan eşime akıl verip, yangına körükle giden öbür beşerler (annesi, kardeşi, arkadaşı) var, akıllarınca benim bu türlü bir şey yapmayacağımı söylüyorlar, sonra da eşime hak veren konuşmalar yapıyorlar. Çok bunaldım, ben ne yapabilirim?”.
“Onun her dediğine dikkat ediyorum, konuttan çıkmıyorum, perdeler kapalı oturuyorum, konutuma konuk kabul etmiyorum. Amcamın yüzüne bakmadan konuşuyorum, gülmeyi bırakın o kadar düşük ses tonuyla konuşuyorum ki söylediklerim duyulmuyor. Yalnızca gönlü olsun diye telefonla konuşmuyorum, kapı çalsa bakmıyorum. Sonuçta hiçbir şey değişmiyor, hala onu ayakta uyuttuğumu ve diğer beşerlerle onu aldattığımı argüman ediyor, beni ikrar etmeye zorluyor. “Tamam, haklısın” desem kurtulacak mıyım? Hayır. Muhtemelen uyguladığı şiddeti daha artıracak ve mevtim deva olacak. Ben bittim”.
“Anlattıkları akla ziyan, nasıl bir hayal gücüdür bu? Olmayacak varsayımlarda bulunuyor, kurguluyor sonra da ispata uğraşıyor. Yalnızca bana yapıyor, diğerlerinin yanında hiç renk vermiyor. Tüm garezi bana, hasta olduğuna inanmıyorum, çok zeki ve akıllı”.
“Ben ne yapabilirim?” sorusuna yanıtlar:
- Öncelikle kabul etmeniz gereken eşinizin bir sıhhat sorunu var ve onun psikiyatrik yardım alması gerekiyor. Her ne kadar zeki ve akıllı olsa da niyet yapısında bozulma var ve hezeyan dediğimiz fikir yapısı eşinizin ferdî tercihi değil. Öbür taraftan eşinizin bu olumsuz durum karşısında farkındalığı yok, kendisinin “ben hastayım, kusurlu düşünüyorum” diyerek tedavi olmayı kabullenmesini beklemek yanılgı olur. Hasta yakını olarak sizin onu psikiyatri tabibine ulaştırmanız gerekiyor, “nasıl onu tedaviye yönlendirebilirim?” sorusunu bir tabibe sorup yardım alabilirsiniz.
- Onun aldatma hakkındaki telaffuzlarını kabul etmek ne kadar kusurlu ise onunla zıtlaşıp her seferinde kendinizi savunmak da o kadar kusurludur. Yanlışsız bildiklerinizi söylemeniz, hakikat ve net bir duruş sergilemeniz kafidir, dediklerinizi ispata uğraşmanız ve onun söylediklerini çürütmeye çalışmanız karşıt tepebilir.
- “Kol kırılır yen içinde kalır” halinde olaya yaklaşmak, sineye çekmek, kabullenmek şiddete eğilimi artırabilir.
- Çözümlenmesi gereken öncelikle bir sıhhat problemidir, karşınızdaki kişi güya sağlıklı düşünebilen bir bireymiş üzere davranmak ve “bana taammüden yapıyor” diye düşünmek sizi, onu ve süreci daha berbat hale getirebilir.
- Beyaz palavralardan uzak durmak gerekir, “5 dakikadan geliyorum, arkadaşım falancaya uğrayacağım” üzere söylenip de yapılmayan tüm kelamlar eşiniz tarafından süratlice araştırılacak ve aldattığınıza kanıt olarak aleyhinize kullanılacaktır.
- Gizemli hareketlerden uzak durunuz; telefonunuzu ve evraklarınızı saklamak, dolaylı konuşmak, inatlaşmak, baştan savan karşılıklar vermek üzere.
- Yardım alabileceğiniz yakınlarınızı bilgilendiriniz ki onlar da yangına körükle gidip âlâ niyetli fakat yanılgılı konuşmalar yapmasınlar.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0