Bakmak ile görmek ortasındaki ince çizgiden bahsetmek istiyorum.. Odanızın camının tam karşısındaki ağacı sorsam size? Kimilerinden hangi ağaç sorusunu duyar üzereyim. Tam oradaki ağaç evet sizin odanızın görüntüsü olan o “ağaç”.İşte tüm problem buydu.. Bakıyorduk fakat göremiyorduk. Zira bakmış olmak için bakıyorduk, otomatik pilottaydık ve onun yapraklarından renginden bir haberdik, zira fark etmedik etmiyorduk..
Tahminen de yakından bakıyorduk ondan sıkıntı oluyordu. Aslında baktığınız her neyse nereden baktığınız ile nasıl gördüğünüzü de anlatıyordu. Artık elinize bir kağıt alın, ve o kağıdı yavaş yavaş yüzünüze yaklaştırın sonrasında o denli bir yaklaştırın ki gözlerinizi yüzünüzü kapatacak biçimde olsun.Şimdi ne mi oldu? Artık tam da burada herşeye kendinizi kapattınız. Şu an sizin için hayatı manalı kılan “değerlerinizi” bir düşünün. Hislerinizi, niyetlerinize, davranışlarınıza olduğunuz yerden bakın. Ve artık yüzünüzü kapattığınız o kağıdı yavaş yavaş yüzünüzden çekin, ve bir daha bakın. Hayatınızdaki yanıtsız sorulara anlamlandıramadığınız durumlara bakın onları fark edin. Onları görün ve izleyin. Anlayarak bakmaya ve görmeye devam edin.Değerlerinizin farkında olmayı fark edin, özgürleşin.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0