Yeni eğitim sistemi hakkında çok görüşler bildirildi ve açıklamalar hala devam ediyor. Bu sistem çocukların eğitim sistemine erken alınmaları açısından değerli ve hoş bir uygulama..
Sistem, ailelerin çocuk eğitimi ile ilgili birçok eksiklerini tamamlamayı amaç almaktadır.
Çocukların kreş, yuva, anaokulu üzere erken çocukluk eğitim kurumlarının devamında ilköğretim 1. Sınıfa başlamaları kıymet arzetmektedir. Bu hizmetlerden yararlanma şimdilik istenen ve beklenen düzeye ulaşmamıştır.
Lakin, 60-66 ay çocukları için geçerli olması gereken açıklamalar ve görüşmeler evvelden olduğu üzere 60-72 aylık çocuklar üzerinden yapılmakta. Ortada 6 ay üzere tahminen çok önemsenmeyen bir vakit dilimi vardır. Lakin, yaş gurubunun küçük olması, gelişimde ve eğitimde çok kıymetli hale gelmektedir.
Bunu şu örnekle açıklayabiliriz. Kelebeklerin ömrü bir gün. Onlar için dakikalar büyük bir süreç oluyorsa, insan yavrusununda gelişim süreçleri içinde hele ki yaş küçük olunca aylar çok değer kazanıyor. Yeniden bebeklik devri içinde süratli bir gelişim süreci yaşanıyor. Bebek doğduğundan itibaren başını kaldırabilme, boynunu tutabilme, vücudunu yattığı yerde çevirebilme derken 5 ayın içinde oturabilir duruma geliyor. Eliyle reflekslerinin dışında tutma ve kavrama olayını gerçekleştirebildikten 5-6 ay kadar sonra atma ve fırlatma olaylarını gerçekleştirebilir bir gelişim gösteriyor. Bakıyorsunuz ki 10 aylık bir gelişim sürecinde başını tıtamayan bebek emeklemeyide geçip, birinci adımlarını atabilir duruma geliyor. İnsan hayatı içinde gelişimin süratli olduğu devirler vardır. 60-66 ay dönemide bu periyotların içindedir. 40-50 yaş on yıllık bir periyot olsada gelişim açısından fazlaca bir kıymeti olmamaktadır.
4+4+4 eğitim sistemi içinde çocukların en fazla zahmet yaşayacağı alan duygusal gelişim alanı olacak. Çok fazla hissedilmesi tahminen etraf tarafından pek beklenmeyecek, ya da aksaklıklar çabucak kendini belirli etmeyecek olabilir.
Duygusal alanda çocuğun yaşayacağı zahmetler kekemelik, altını ıslatma, içe kapanma, ağlama krizleri, okul fobisi, karın ağrısı, peklik üzere kendini muhakkak eden problemler yaşanabilir. Tahminen tedbir alma yada uzmanlardan dayanak almaya yönlendirebilir, anne ve babaları…
Kıymetli olan, vakit içinde çocukta geri dönüşü güç, kişiliğin geliştiği ve oturduğu devir olan okulöncesi devirde hoş izler bırakmaktır. Çocuklar, hoş izlerle, duygusal tatminle yetişkinlik periyoduna hazırlanmalıdır.
Bugün yetişkinler, çok uygun mesleklere sahip olsalarda, maddi korkuları olmayan bir yaşantı sürdürselerde ruhsal taraftan kâfi olmamalarının, sorun yaşayıp, çevrelerinede büyük problemler yaşatmalarının temelinde ÇOCUKLUK periyodu yatmaktadır. Tabir yerindeyse çekmeye ve çektirmeye devam etmektedirler…
Çocukların kendilerini söz etmeleri aile ve etraf çok âlâ bir duygusal ortam sağlarsa mümkün olmaktadır. Yaş gurubu olarak öğretmenin ve ailenin daha özel dikkat vermesi gerekmektedir. Çok kişi içinde kaybolup gitmeden, farklı ve baskın olan çocukların içinde, kendini söz etmekte sorun yaşamayacak halde ilgilenilmesini gerektirmektedir. Sakin ve aile içinde mücadeleci olarak yetiştirilmemiş çocuklar duygusal olarak ziyan görecek, içlerine kapanacaklardır.
Özgüvenin gelişimi ile kendini tabir etme birbirleri ile çok bağlı kavramlardır. Çocuk, özgüveni gelişmişse kendini hoş tabir edebilir. Doğal ki çocuğu duygusal olarak yorumlamakta burada kıymetlidir. Çocuklar kendilerini yalnızca sözel olarak tabir etmezler, fotoğraflarıyla, davranışlarıyla, bedensel rahatsızlıklarıyla, vücut lisanının kullanımıyla, müzikleriyle, bakışlarıyla, duruşlarıyla tabir edebilirler.
Duygusal olarak çocuğun tabirlerinden anlayacak, az bireyli, okulöncesi yaş kâfi eğitim ve tecrübe sahibi öğretmenli sınıflar, aydınlatılmış ve aydınlatılmaya devam edilen ailelerle ve okul-aile irtibatı sağlam kurulmuş ebeveynlerle tahlil olma mümkünlüğü mümkün olabilir. Fizikî ortama burada değinmek istemiyorum.
60-66 ay çocuklarından sınıfta beklenti, kendini sözel olarak tabir etmek olacaktır. Öğretmeni ve arkadaşları çocuğu bu formda anlamaya çalışacaktır. Üstte saydığımız konulara genel ortam içinde çok kıymet verilmeyecektir.
Her yaş için çok kıymetli olan özgüven gelişimi olumsuz etkilenecek, duygusal olarak ezilen çocuk sayısı fazla olacaktır. Zira, erken çocukluk eğitim kurumlarında öğretmen kontrolünde ve özgüven gelişimine değer verilerek yapılan eğitim dışında bir ortam olacak, çocuklar teneffüslerde nöbetçi öğretmenler ve yöneticiler olsada; olağan bir ilköğretim 1. Sınıf öğrencisi olarak görülecekler ve beklenti bu seviyede olacaktır.
Birtakım çocuklarda ise, ezdikleri çocuklarla daha bir inanç kazanıp, çeteleşmeye giden haller gözlenebilecektir. Ortadaki istikrarın kurulabilmesi için, alanda eğitimli anaokulu öğretmeni ön plana çıkmaktadır.
Bu sistem 2012-2013 eğitim ve öğretim yılında başlayacağına nazaran, aileler olarak çocuklarımızı düzgün gözleyip, onlardan gelecek sinyallere karşı uyanık olmalıyız ve bu hassas devirde geri dönüşü imkansız ya da çok güç durumlar yaşamamak ve yaşatmamak için pedagoglardan takviye almalıyız.
2012-2013 eğitim ve öğretim yılı herkese iyi ve uğurlu olsun …
ÖZNUR SİMAV-PEDAGOG
BİLİRKİŞİ- EĞİTİM UZMANI- ÖĞRENCİ KOÇU- AİLE DANIŞMANI
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0