Bayan erkek münasebetleri birinci başladığında heyecan vericidir. Eşlerin birbirini tanımaya çalışmaları ve bu etapta yaşanan sevinçli ve eğlenceli hayat üslubu ile sonsuza dek süreceği düşünülen memnunluk dolu bir hayat başlar. Fakat vaktin ilerlemesiyle birlikte evvelce heyecan verici olan şeyler gün gelir eskisi üzere zevk vermez. Vakitle çiftler yemek, paklık yapmak, market alışverişine çıkmak, çocuk yetiştirmek üzere hayatın rutinleriyle meşgul olmaya başlarlar. Vakitlerini öncelikli olarak birbirlerine ayırdıkları günler yavaş yavaş geride kalır. Başka uğraşlar bağın idaresini ele geçirir ve çiftler tutkuyu canlı tutacak şeyleri unuturlar. Bu kademede herkesin düşündüğü şey birebirdir: Neden hiç bir şey eskisi üzere değil? Ancak siz yeniden de ümitsizliğe kapılmayın.
Bizlere en çok sorulan soru şudur: ” Evliliğin ya da bağlantıların yıkılmasını neye bağlıyorsunuz? Ekonomik zahmetler mı ? Konuşamamak mı ? Parasızlık mı? Kıskançlık mı? Sadakatsizlik mi? İlgisizlik mi? Eğitimsizlik mi?Kişilik çatışması mı?..” Bunların birden fazla birer belirtidir.Gerçek sebep sevgi , hürmet ve itimat bağlarını zayıflatan rastgele bir şeydir. İki insanı bir ortada tutan harcın materyalleri sevgi , hürmet ve inançtan oluşur.
Sevdiğiniz şahısla aranızda hiçbir sorun yok, en azından görünürde… Ancak alakanız her geçen gün tatsızlaşıyor…Sabah altıda kalktınız, gün boyunca durmadan çalıştınız, akşam meskene döndüğünüzde parmağınızı bile kıpırdatacak haliniz kalmadı. Üstelik meczup üzere aşık olduğunuz ve birebir konutu paylaştığınız erkek de bu durumda… Hele çocuk da varsa onların gereksinimlerini karşılamak, yedirmek-içirmek, uyutmak … Sonra o televizyona boş boş bakarken siz sofrayı toplayıp gazeteye bir göz attınız ve bütün bir geceyi hiç konuşmadan geçirmeyi başardınız. Zira katiyen konuşacak haliniz yoktu. Sonra erkenden uykunuz geldi ve kendinizi yatağa atıp adeta “sızdınız.”
Geceleriniz bu türlü geçmeye başladıysa çağdaş dünyanın tipik bir sıkıntısıyla karşı karşıyasınız demektir, iş hayatının ağır, üstelik bu çok yorucu temposunun bağınıza yansıması, sebepsiz çıkan tartışmalara, gerilen hudutlar arbedelere neden olurken, sizi birbirinizden uzaklaştırmaya dahi başlayacaktır. Zira aranızdaki bağlantı bilinçsizce, ikinizin de isteği dışında kopmuştur. Artık konuşmaya, ona gününün nasıl geçtiğini sormaya ve anlatacaklarını dinlemeye bile üşenir hale gelmişsinizdir. Aranızda yüksek bir “yorgunluk duvarı” oluşmuştur ve bu duvar her gün daha da yükselir. Meğer bir ilgiyi ayakta tutan şeylerin içinde beraberce paylaşılan anlar, ortak yaşananlardır.
Sevgi bir ateştir.Sürekli yakılması ve beslenmesi gerekmektedir. İlgilenilmediğin de ateş nasıl sönerse sevgi ateşi de o denli söner masraf. Sevgiyi ateşleyen birinci şey ilgidir. Ateşe kıymet vermektir , bakımını yapmaktır. Herkesin yaşadığı bir meskeni vardır. Konutu yıkılmaktan , yıpranmaktan korumak için daima bakım ve ilgi gerekir .Bırakılırsa mesken dağılır.Tamiri ertelenirse bozulmalar başlar. Makul aralıklarla boya badana gerekir. En kolayından bir eşya bir otomobil ilgisizlikten tahrip olabildiğine nazaran insan ilgilerinde en değerli bağ olan sevgi de daima bakım ve ilgiye alınmazsa dağılıp çürüyecektir.
İlgide beşerler birbirlerine ilgilerini yitirdiler mi ilgilerini diğer şeylere yöneltirler.
Çocuklara, mesleğe, meskenin eşyasına, spora, modaya, konut paklığına, otomobil tutkusuna, şöhrete, zenginliğe…Böyle durumlarda evlilik ihmal edildiği için bakımsız kalacaktır ve yıpranmalar, arızalar, yani problemler başlayacaktır.
Kendisini iş başarısına odaklamış bir kişi evlendiğinde eşine vakit ayırma ve ilgilenme üzere “gerçek dünya” ile karşılaştığında zihinsel bir pişmanlık hissedebilir. Şayet erkek bencilse sorun başlayacaktır. Konutuna vakit ayırmama münasebeti olarak şöyle der “Ben esasen sizin için çalışıyorum, ekmek arbedesi diğer dermanım yok”. Kısa da olsa kaliteli bir beraberliği, hem iş hem mesken muvaffakiyetini bir arada götürebileceğini düşünmezse fırtınalar başlayacaktır. İlgisiz olan yalnızca erkekler midir? Tabi ki hayır… Meskene, eşyaya kendisini kaptırmış yahut çocuklarla ilgilenmekten kocasına “Hoş geldin” demeyen eşler de ender değildir. Bütün gün bakımlı ve göz alıcı bayanlarla bir ortada olan erkek konutta yeterli bir anne, düzgün bir mesken hanımı fakat uygun bir eş ve arkadaş olmayan bayanla uzun müddet beraberse evliliği sorgulamaya başlayacaktır.
İlginin uzun sürmesi için tarafların eşit ve denk olması kıymetlidir. Bunun tek istisnası vardır, “Dostluk duyguları”. Yan yana durduklarında karıkoca diyemeyeceğiniz bireyler o denli paylaşımlar içindedirler ki birlikte olduklarında kendilerini çok memnun ve inançta hissederler…
Bu türlü bireylerde sevgi yakalandıktan sonra birtakım adet ve davranışlarla beslenebilmiştir.
Dostluk davranışının en kıymetli özelliği, ‘onu’ mutlu etmeye çalışmaktır. Onun zevklerine, isteklerine ve beklentilerine uygun eforlar içinde olmak. Küçük ikramlar almak. En kıymetli ikramın ona ayrılan vakit olduğunu bilmek. Kendi çıkarını ikinci planda tutmak. En değerli içten, karşılıksız, samimi sevgi.
Mevlana “insanlar konuştuklarıyla değil hisleriyle birbirini anlarlar” der. Kozmosta tahminen de insanlığın en ortak noktasıdır hisler. Fikirler, ideolojiler, niyetler, yargılar ne kadar değişkense hisler da o kadar ortaktır. Tahminen de yeryüzündeki çatışmaların ana sebebidir hislerle konuşamamak. Eşlerin seslerini duyurabilmeleri bu kozmik kurala uymakla mümkündür. Yargıları değil hisleri paylaşmak gerekir. Bunu başarabilen eşler evliliklerini daha keyifli, daha doyurucu ve daha paylaşımcı hale getirebilirler.
Yazdıkça yazılacak detaylar çoğalıyor….Gene dönmek üzere bu bahse değerli bir saptamayla son vermek istiyorum ;En âlâ aşıkların en duygusal insanların değil, birbirlerine en çok vakit ayıran ve güvenen insanların olduğunu unutmayalım.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0