Evliliklerimizi çoğunlukla hayallerimizi karşılayacağını düşündüğümüz için yaparız ve daima uzun sürmesini bekleriz… Meğer ki vakit geçtikçe evli olan herkes bunu bilir, flört ederkenki insan ile evlenilen insan ortasında dağlar kadar fark olduğu anlaşılır. Bunu anlamak 2-3 yıl sürer. Emin olmak için birkaç yıl daha, sanki düzelir mi için 2 yıl, biraz da itelim kakalım, işte 10 yıllık evlilik ve artık bitirmeye karar vermişiz bir bakarız ki.
Ben şahsen, evlendikten sonra hem evlenmenin hem de evliliği bitirmenin ne kadar güç olduğunu anlayanlardan biriyim. Uzun mühlet makul bir tertip kurduktan sonra, onu bozmak için atılım yapmak nitekim güç.
Her şeyi düşünmek zorundasınız, evlenirken yaptığınızdan daha çok hem de. Çocuğun velayeti, okulu, meskendeki eşyaların paylaşımı, sahip olunan taşınmazlar… pekala ya köpeği kim alacak?.
Ailelere kim haber verecek?. Hengame gürültüleri bilen var, bilmeyen var. ‘Tekrar deneseniz evladım be’ kelamlarını kim bertaraf edecek? Kim başvuracak boşanma için?. Kim başvurursa o tazminat alamıyormuş. O denli mi? Hayır, hayır o bir safsata, o denli bir şey yok. Her iki taraf da isterse çok kısa müddette, hatta avukatsız bile hallediyorsunuz bunu.
Bazen ben şöyle yaparım, olmamış olayları olmuş olarak kabul eder ve ne hissettiğime bakarım. Boşanmış olsak, bu türlü hissetsek; her şey daha mı yeterli oluyor, nasıl hissederiz kendimizi?. .Öyle ya, yıllar süren, kağıt üstünde kalmış bir muahedeyi bitirmekten bahsediyoruz ve elbette bir provasını yapmak lazım.
Kendinizi dul üzere hissediyorsunuz -gerçi artık artık kimliklerde bekar yazıyor- ütülenecek gömlek yok, etraftan çorap toplamak yok, aldattı mı aldatmadı mı paranoyaları yok, annesi ne dedi babası ne yaptı yok, hoşluk maskelerine verilen paralar yok, futbol maçlarına kota koyan da yok, geç geldin vıdıvıdıları yok, daima birebir bireyle gece yatağa girme sıkıcılığı yok, – bu erkelere bunaltıcı gelirken , bayanlar için çoğunlukla huzurun, itimadın bir belirtisidir- hafta sonlarına karışan yok, yani yok yok…
Hoş aslında değil mi.. sonra birden neden evlendiğinizi hatırlarsınız ki bu sizi karmaşık hisler içine iter. Yeniden başladığınız yere dönersiz. Düzeltebilir miyiz? Tahminen 1-2 yıl daha.. Boşa giden yıllar demektir…Eğer bu kadar vakit evli kaldığınız birinden boşanmayı düşünüyorsanız, uzatmanın manası yok demektir. Geçmişteki nesil ne için evlenmişti bundan pek emin değilim fakat kendi jenerasyonumu az çok anlayabilirim.
Toplumsal baskılar, gelenek görenek bir ortaya gelir ve hayatını yönetmeye başlar, istediğiniz üzere yatağa girebilmek için kendinizi evlenmiş bulursunuz. Fazla tanımadan, tanıyamadan.
Flört ederken; o kısıtlı vakitte daima hoş şeylerden konuşur sohbet ederiz, güya hayat uzunluğu bu türlü gidecek üzere. Kimse o buluşmalarda; dağınık biri olduğundan, saçlarının döküldüğünden, hudut hastası bir annesi olduğundan, kısır olduğundan, kahveye gittiğinden, horladığından, paklık hastası olduğundan, çocuk istemediğinden bahsetmek istemez. Zira bunlar sevgilinizi elinizden kaçırtabilir. Aslında evlilikten daha çok ciddiye alınacak bir şey varsa o da flörttür. Bizi yanılgıdan döndürür.
Şu anda bebek bekleyen iki arkadaşım var. Onlar benim üzere yapmadılar ve çabucak evlenir evlenmez çocuk yapmadılar. Çeşitli sebeplerle vakit geçtikten sonra çocuk yapmayı düşündüler.. Düzgün de ettiler. Kutlarım. Hem çocukları olacağı için, hem hakikat karar verdikleri için.
Yıllar yıllar süren evlilikler çok eskilerde kalmış. Artık şimdiki kuşak pek taviz vermek yanlısı değil. Böylece fazla sağlam olamıyorlar. Maddi külfetler, kişilik çatışmaları, aile uyuşmazlıkları, çok da sağlam olmayan evlilikleri temelden sarsıyor. Tahminen evvel dürüst olmayı öğrenmeliyiz, sonra bireyselleşmeyi, büyüdüğümüzü kanıtlamayı, o kozayı yırtıp çıkabileceğimizi göstermeyi ve en kıymetlisi gelenek göreneklere her şeyimizi dayandırıp istemediğimiz şeyleri yaşamamayı başarmalıyız. Evlilikler toplumda çok tasvip edilen hatta zorlanan bir kurumdur. Yanlış kararlarla insanların hayatlarının yara aldığını bilmek istemezler. Mutsuz bir toplumun da temellerini atmaya böylece başlarız…
Aşık olalım, sevelim, her şeyi konuşalım, evlenelim, deneyelim, olmazsa hayatlarımızı mahvetmeyelim….
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0