Çoklukla çocuklar, mesane kaslarının denetimini 2-3 yaşlarında kazanırlar. Geceleri bu durum farklıdır. Geceleri çiş denetimi 3,5-4,5 yaşlarında kazanırlar. Bu vakte kadar çocuklar geceleri alt ıslatabilirler. 4 yaş ve üzerinde alt ıslatmanın devam etmesi durumu ise enürezis olarak isimlendirilir. Zira 4 yaşındaki bir çocuk gece ve gündüz idrarını tutabilecek olgunluğa erişmiştir. Çocuklarda çok sık karşılaşılan bir durumdur.
Alt ıslatma ekseriyetle genetik kaynaklı olmaktadır. Araştırmalara nazaran 5 yaşındaki çocukların %25’inde alt ıslatma sorunuyla karşılaşılmıştır. Yaşla birlikte düzelme olduğu da gözlenmiştir.
Alt ıslatmanın muhtemel biyolojik ve ruhsal sebepleri ise şunlardır:
Biyolojik/Fizyolojik Sebepler
-
Gelişimsel olarak çocuğun mesane kapasitesi büyük olmayabilir.
-
Kas denetimi gecikmiş olabilir.
-
Böbrek ya da idrar yolu enfeksiyonları
-
Şeker hastalığı
-
Hormonal dengesizlikler
-
Uyku sorunları
Psikososyal Sebepler
-
Erken tuvalet eğitime başlama ve ebeveynlerin çok baskıcı tavrı
-
Ailede sosyoekonomik seviyenin düşüklüğü
-
Çok sevgi ve hoşgörülü aile tavrının çocukta bebeksi kalma isteğini oluşturması
-
Yetersiz ilgi
-
Yeni bir kardeşin dünyaya gelmesi, kıskançlık
-
Boşanma
-
Okul korkusu
-
Kayıp yahut yas üzere durumlar alt ıslatmayı tetikleyebilir.
Ruhsal kaynaklı alt ıslatma birden fazla vakit tırnak yeme, parmak emme üzere gerileme davranışlarıyla birlikte görülebilmektedir.
Alt ıslatma iki biçimde görülür:
-
Birincil Enürezis: Hudut ve kas denetiminin gelişimindeki aksaklıktan kaynaklıdır. Doğumdan itibaren devam edebilir. Davranışsal sebeplerle oluşmaz. Kalıtsal faktörlerin çok tesirli olduğu bilinmektedir. Anne yahut baba çocukluk devrinde alt ıslatma sorunu yaşamışsa çocuklarında bu durumun görülme mümkünlüğü % 50lere kadar çıkabilmektedir. Alt ıslatma meselesinin büyük kısmını birincil enürezis oluşturur(%75-80). Birincil enürezis vakitle kaybolur ve çocuklar tuvalet denetiminde akranlarının düzeyine erişebilirler.
-
İkincil Enürezis: Bu kümede tuvalet denetimi oluştuktan sonra gerileme kelam mevzusudur. Çoğunlukla psikososyal temellidir. Çeşitli sebeplerle ruhsal gerginlik yaşayan çocuklarda ortaya çıkmaktadır.
Ebeveynler Ne Yapmalı ve Çocuklara Nasıl Davranmalı?
-
Anne-babalar öncelikle çocuğu tıbbi bir muayeneden geçirerek sorunun kaynağını anlamaya yönelik adımlar atmalılar.
-
Sebepleri anlaşıldıktan sonra uzman birisinin dayanağıyla ruhsal yahut organik tahlil yollarına başvurulur.
-
İki yaşından evvel çocukların kas denetimi tam olarak gelişmediği için bu yaştan evvel tuvalet eğitimi verilmemelidir.
-
Tuvalet eğitimi sırasında aileler çocuğa baskı yapmaktan kaçınmalıdır.
-
Altını ıslattığı vakitlerde onu utandırmamalı, kızmamalı ve cezalandırmamalıdırlar.
-
Ebeveynler tasalarını çocuğa yansıtmaktan kaçınmalıdır. Çocuğun tüm dikkati bu soruna çekilmemelidir.
-
Çok sulu besinler çocuğa denetimli verilmelidir.
-
Çocukla sağlıklı bir irtibat kurulmalı, onun düzeyine inilerek bu durumu atlatacakları anlatılmalıdır.
-
Alt ıslatmadığı vakitlerde çocuk ödüllendirilmelidir.
Bilinçsizce uygulanan usuller çocuğa ziyan verebilmektedir. Yanlış bir müdahaleden kaçınmak için, çocuğunuzun bu süreci sağlıklı atlatabilmesi için bir uzman takviyesi almak önceliğiniz olmalıdır.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0