İNSANIN MANA ARAYIŞI
Viktor Frankl tarafından yazılmış olan bu kitapta Frankl’ın Nazi toplama kamlarındaki yaşantısı, çektiği acılar, bu acılara nasıl katlandığı, mananın her şartta insan için nasıl gerekli olduğu anlatılmaktadır. Aşağıda kitap hakkında Teria ve Batyanın eğitimin başında sordukları sorulara verdiğim karşılıklar bulunmaktadır. Öncelikle kitabı okumanızı tavsiye ederim.
ÖZET
*Frankl’ın acı çekme seyahatindeki en değerli seçimi tifüslü hastaların barakasına giderek onların acılarını hafifletmeye karar vermesiydi. Böylelikle yaşamaktansa manalı olacak bir mevti seçmesi onun yaşadıklarını ve mevtini manalı hale getiren bir seçimdi.
*Acı çekmenin hayatın öbür misyonlarından biri olduğunu çekilen acıların sonunda tutukluda his yitimi oluşturduğunu gördükten sonra fark etti. Hislerini kaybetmemek için karşı karşıya kaldığı acı durumu yaşaması gerekiyordu.
*Frankl’a bu mühlet içinde kaybettiği kitabını yazma misyonu olduğunu düşünmesi yürek verdi.
* Frankl acısını tek ve eşsiz vazifesi olarak gördüğünde daha yüksek bir mana yüklemiş oldu.
*Acı çekme öyküsünün sonunda elde ettiği ödül, yaşaması, o çok kıymetli yaşantılara sahip olması ve içsel olarak kararlarını özgür olarak verebildiğini anlaması, yani özgürlüğüdür.
*Acılarını çekerek içsel özgürlüğünü korumuş ve yüksek ahlaki pahalara ulaşmıştır..
*Frankl bu sürecin sonunda değiştiremeyeceği durumlarda mukadderatını kabul etme yüreğini gösteren, en sıkıntı durumda bile iyiyi seçme özgürlüğüne sahip olduğunu bilen bir insan oldu.
*Yaşadıklarının sonunda Frankl ruhunun derinliklerindeki güzel ve kötüyü ortaya çıkarmış, artık yaradandan öbür kimseden korkmayan bir insan olmuştur.
* Yaşadıkları Frankl’a insanlara hayatlarındaki manası gösterme misyonunu sundu.
*Frankl’a verilen hayat vazifesi acılardan kaçmamak, yaşadığı acı tecrübeleri ders haline getirerek insanlara yararlı olmaktır.
*ACI ÇEKME SEYAHATİNDE EN KIYMETLİ SEÇİM NEYDİ?
Toplama kampındaki başka tabipler doktorluk hizmeti vermiyorlardı. Tifüs salgını olduğunda Frankl’ dan tifüse yakalanmış hastalarla ilgilenmesi istendi. Arkadaşları gitmemesi için onu uyardılar. Fakat Frankl “nasıl olsa bu şartlarda burada da öleceğim. Hiç olmazsa yoldaşlarıma yardımcı olurken ölürüm, böylesi daha onurlu” diyerek hastaların bulunduğu barakaya gitmeyi kabul etti. Bu onun değerli bir seçimiydi. Böylelikle vefatına de bir mana kazandırmış oldu. Bu ise acı çekmekte olan hasta yoldaşlarının acılarını hafifletmek, sonunda ölecek bile olsalar ölünceye kadar geçen mühlet içinde daha keyifli yaşamalarını sağlamaktı. Böylelikle daha uzun anlamsız bir biçimde yaşamaktansa daha kısa lakin manalı bir biçimde
yaşamayı seçti. Daha çok insanın yüreğinde onun için hissedeceği şükran duygusu onu bu dünyada daha çok var edecekti. Hayat yaşamak için değil, varlığını hissetmek için yaşanır. Varlığını hissetmediği sürece insan aslında yaşamıyor demektir. Ömrüne ihanet ediyor demektir. Dünyaya geliş maksadına ihanet ediyor demektir.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0