Çocuklara dair ruhsal danışmanlıkta birinci görüşme, çocuk ve genç ile tanışma, aileden gerekli bilgileri (doğum hikayesi, geçmiş deneyimleri) edinme, çocuğun içinde bulunduğu gelişim devrine ve sorununa nazaran gerekirse bir grup ölçme ve kıymetlendirme tekniklerini uygulama, terapi süreci ile ilgili aileye bilgi verme ve süreci planlanma üzere durumların konuşulduğu etapları içermektedir.
Çocuğunuza bu durumu nasıl açıklamalısınz?
Bu sürecin nasıl anlatılacağı gelişim periyotlarına nazaran değişkenlik gösterir. Lakin her yaş kümesinde değerli olan çocuğa açık, net ve gerçek bilgi vermektir. Çocuğa “benim bir arkadaşımla görüşmeye gidiyoruz”, “bir öğretmene gidiyoruz” üzere gerçek olmayan tanımlamalar, hem psikoloğa hem de aileye dair çocuğun inancını azaltacaktır. Bunun yerine küçük çocuklara, anlatımın kısa, net ve yanlışsız yapılması çocuğunuzda oluşabilecek baş karışıklıklarını önleyecektir. Ailelerin çocukları ile ilgili görüşecekleri meseleleri çocuklarından gizleme istekleri anlaşılabilir fakat gereksizdir; zira çocuklar etraflarında ve kendilerinde bir sorun olduğunun bir halde farkındadırlar. Bu sebeple çocuğa süreci olduğu üzere aktarmak çocuğun da alacağı ruhsal takviye sürecini sahiplenmesini sağlar ve bu da tedaviyi olumlu tesirler. Fakat aile içi özel bir durum varsa ve çocuğun şimdi bu durumdan haberi yoksa (boşanma, evlat edinme, şiddet vb) psikolog ile evvelden bu hususun görüşülmesi ve sonrasında terapistin teklifine nazaran sürece çocukla ya da bir müddet aileyle yalnız devam edilmesi daha uygun olacaktır. Ailelerin, küçük yaşlardaki çocuklara, onların canını sıkan şeylerin geçmesi, şayet canlarını sıkan bir durum yoksa kendilerinin çocuklarına nasıl yaklaşacakları ile ilgili bilgi edinmek için biriyle görüşeceklerini, orda oyun oynayıp sohbet edeceklerini anlatmaları kâfi olacaktır. Birinci seansta terapist, aileye ve çocuğa psikologların kim olduğunu ve kendisiyle neler yapacaklarını açıklayacaktır.
Okul çocuklarıyla ise, yaşları gereği daha şuurlu oldukları için psikoloğa gitmekle ilgili neler bildikleri üzerine kısaca konuşup sonrasında tekrar birebir biçimde, çocuğa yaşadığı bu dertlerin azalması ve daha âlâ hissetmesi için biriyle görüşeceği, burada oyun oynayıp biraz konuşabileceği aktarılabilir.
Gençlerde ise durum biraz daha farklıdır. Kimi gençler kendi istekleri doğrultusunda bir psikologla görüşmek isteyebilirler. Lakin birtakım gençlerde yaşanan sorunlar, terapiye gelmelerine de mahzur oluşturabilmektedir. Bu noktada gence öncelikle kendisinin daha keyifli ve rahat olabilmesi üzerine bir uzmanla görüşmesini önermek yerinde olacaktır. Fakat genç hiçbir halde danışmanlık almak istemiyorsa, onu zorlamayın, bu durum işleri daha da zora sokacaktır. Bu üzere durumlarda psikoloğunuz ile siz başka bir görüşme yaparak süreci daha kolay yönetebilir, gencin sürece katılması noktasında dayanak alabilirsiniz.
Bu yararlı oldu mu??
0 / 0